အောစာအုပ်

“လက်ဦးဆရာမည်ထိုက်စွ ပုဗစရိယ မိနှင့်ဖ” ဒီစကားနှင့် ပတ်သက်လို့ ကျော်မိုး အသေအချာ စဉ်းစားနေ၏ ။ သူအခုလို မိန်းမတွေကို ဆော်တတ်တာ ၊ ဆော်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ

ကျုပ်နံမယ်က သာဟန်ပါ..။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ…။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ…။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ…။

ကျောက်ဆည်မြို့နေ ကိုအောင်နှင့် မေသူစိုးတို့ သမီးရည်းစားသက်တမ်း ၄ နှစ်လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ အလုပ်အားရက်များတွင် မန္တလေးမြို့သို့ သွားလည်ရင်း အမြဲတမ်း ချိန်းလိုးဖြစ်ကြသည်။ ကိုအောင်မှာ ကျော်စွာ ဆိုသော

မိသူဇာတစ်ယောက်တပင်လဲလို့တပင်ထူမှာ မှာပါ။လင်သားမရှိတဲ့ဘဝကအဆင်မပြေဘူး အခုသမီးလေးကရှစ်တန်းတက်တော့မယ်။ကျောင်းစားရိတ်တွေနှင့်အိမ်ငှားခတွေနှင့်အဆင်မပြေတော့ကြာရင်သမီးလေးကိုပညာဆက်မသင်နိုင်မှာစိုးတယ်။မိသူဇာအသက်က၃၂နှစ်ရှိပြီ။တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုသလိုသူဇာအလှကပိုလှလာတယ်။မိန်းကလေးဆိုတာသုံးဆယ်ကျော်မှအလှကပြည့်စုံတာမို့အခုတော့သူဋာအလှကပိုပြီးပြည့်စုံနေတာပေါ့။မုဆိုးမဆိုတော့လိုချင်သူတွေလက်တွေ့စမ်းချင်သူတွေကလည်းများတယ်။လင်မရှိတဲ့မိန်းမတံခွန်မရှိတဲ့ဘုရားဆိုတာမတင့်တယ်ဘူးလေ။ယောက်ျားဆုံးတာကလေးနှစ်ရှိလောက်ရှိပြီဆိုတော့မုဆိုးမအနေနှင့်နေခဲ့တာ။တချို့ကကြားအောင်တစ်မျိုးမကြားအောင်တမျိုးရိသဲ့သဲ့တွေနှင့်အနေခက်လှတယ်။အခုတော့ကိုစိုးမင်းဆိုတဲ့သူနှင့်တွေ့ခဲ့ရတော့ငယ်စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ကိုစိုးမင်းဆိုတာကလဲ ခပ်ပျော်ပျော်နေတတ်တဲ့သူဖြစ်တဲ့အပြင်သမီး လေးအပေါ်မှာလည်းကောင်းတယ်။ ဒီတော့လဲကိုစိုးမင်းအပေါ်မှာသာယာမိခဲ့တယ်။သာယာမိတော့လည်းလာမည့်အရေးပြေးမကြည့်မိတော့ဘူး။စဉ်းစားစရာလည်းမလိုဘူး။လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်ကလေးကအခုပြည့်စုံပြီလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းနှင့်တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်လိုက်ပြီ “သူဇာ အကိုတို့အိပ်ရအောင်” “အင်းပါသမီးလေးအိပ်အောင်စောင့်ဦးလေ” “အင်းအကိုစိတ်တွေအရမ်းဖြစ်နေပြီ” “အင်းပါအကိုရယ်ခနလေးပဲစောင့်ပေး” လင်မယားဖြသ်နေပြီမို့ဒီကိစ္စကိုလုပ်မှာကိုသူဋာနားလည်မိတယ်။ ကိုစိုးမင်းကတော့သူဇာကိုဖက်ပြီးနမ်းတယ်။နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ပြီးတော့သူဇာအဖုတ်ကိုလည်းပွတ်ပေးနေတယ်။သူဇာဒီလိုမျိုးလုပ်တာကိုမကြုံဖူးဘူး။အရင်ယောက်ျားကလိုးဖို့တစ်ခုတည်းပဲသိတာ။သူတောင်လာရင်လိုးလိုက်တာပဲ။သူဇာလည်းတောင်းရက်ပေးလိုက်တာပဲလေ။အခုတော့ကိုစိုးမင်းရဲ့တဏှာကြွမွု့တွေကသူဇာ့ကိုပါကူးစက်စေတယ်။သူဇာလည်းကိုစိုးမင်းကြောင့်ရာဂစိတ်တွေထနေတယ်။အဖုတ်လည်းယားနေပြီလေ။တဖက်ခန်းမှာအိပ်နေတဲ့ဖြူနှင်းလေးကတော့မေမေယောက်ကျားကိုစိုးမင်းရောက်လာ တော့မေမေနှင့်အခန်းခွဲအိပ်ရတဲ့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်လို့ချက်ချင်းအိပ်မပျော်ဘူး။မေမေတို့အခန်းကတိုးတိုးလေးစကား

ကျွန်တော် တစ်ခါမှ မစဉ်းစာခဲ့ဖူးဘူး။ ဒီလိုဖြစ်လာမယ်ဆိုတာလည်း စကားအဖြစ်တောင် မပြောခဲ့ဖူးဘူး။ လောကကြီးက တခါတလေ ခံယူချက်တွေ စိတ်ဓာတ်တွေကို ပြောင်းလည်းသွားအောင် အဖြစ်အပျက်တွေကို ဖန်တီးကြုံကြိုက်စေတယ်။ လိုက်ပွဲဆိုတာမျိုး ပေါင်တစ်ချောင်းပိုင်တယ်ဆိုတာမျိုးပြောတဲ့သူကို

“သား … ထတော့လေ … မွေးနေ့ ဘုရားသွားမှာဆို” “ဟုတ် … မာမီ … သားနိုးနေပါပြီ” မာမီ အသံကြောင့် ကျနော် ပျင်းကြော

ကျွန်တော်နှင့်မထား”ကျနော် နှင့် မထား “ကျနော့်အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေးပါ။ တော်တော်လေးလည်းကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ်

သဲ ရောက်တော့မယ် ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။ ”အင်း”

ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နီဝင်း ကျောင်းမှ နေ့တပိုင်းခွင့် ယူပီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကျောင်းဆွဲခြင်းတောင်းလေး လက်တဘက်က ဆွဲရင်း တက္ကစီ တစ်စီး တားလိုက်ပီး ကားပေါ်တက်လိုက်တယ် ဘုရင့်နောင်

ဝုန်းခနဲ ရွာချလိုက်သော မိုးကြောင့်… မြင့်ခိုင် ပြန်မည့်ဆဲဆဲ ဝတ်ထားသော ယူနီဖောင်းပင်ပြန်ချွတ်ရတော့မလို ပြန်တော့မယ် ဆိုမှ မိုးကလဲရွာလိုက်တာနော် တပ်ခွဲမှုး ဟုတ်ပါ့ စာရေးမရယ် ကျွန်တော်ပြောင်းလာထဲက အချိန်မှန်ကို