အောစာအုပ်

ပြောရဦးမယ်….ကိုက သူ့ကိုဖုံးနဲ့ ဆက်ပြီးကြူရတာလေ…သူက အစကတော့ အင်တင်တင်ပဲ …သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ အိုက်တင်ကပေးသေးတာပေါ့၊နောက်တော့လဲကိုက နှဲ့ပါများတဲ့အခါကျသူကလဲစိတ်ပါလာတာပေါ့၊အတွေ့ကြုံတွေကတော့နှစ်ယောက်လုံး ဆရာတွေပါပဲ…အဲလိုနဲ့ ဟိုတယ်ကိုချိန်းတော့လာမယ်..လမ်းကစောင့်နေတဲ့….ဒါနဲ့ ကိုတို့ မန်းလေးကန်တော်ကြီးက လမ်းပေါ်မှာစောင့်နေတာပေါ့၊ရောက်လာတော့ မိုတယ်လေးထဲဆိုင်ကယ်နဲ့ဝင်သွားကြပြီးပါကင်ထိုးလိုက်ကြတယ်၊ကောင်းတာက အဲမိုတယ်က

ဒီနေ့ဟာ ကျမ အသက် ၂၀ တင်းတင်းပြည့်တဲ့နေ့၊ မနက်ခင်း ကျမ အိပ်ယာနိုးတာနဲ့ ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ သြော်၊ ကျမ အလုပ်လား။ ကျမက ဟိုတယ်တခုက

သား ထပီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော်ထားတယ်နော် “ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ” အမေ့အား စကားပြန်ပီးနောက် စိုးကျော် လက်ဆေးကန်တွင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် ထမင်းကြော်စားနေတုန်း ကော်ဖီပန်းကန်ကိုင်၍ အမေရောက်လာကာ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း…

နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား”

ပုန်းညက်ဖြူ သည် ဦးအောင်ဇေဝင်းကို ကြောင့် အပျိုပေါက် ဘဝမှာ ဖိုမဆက်ဆံရေး လိင်ကိစ္စရပ်တွေကို စတင်သဘောပေါက် မြင်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်လို့ ဆိုရမည် ။ မောင်းမကန်ကမ်းခြေက ဘန်ဂလိုကြီးပေါ်မှာ

ချို မြင်လိုက်ရသော မြင်းကွင်းကြောင့် ငထက်ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားသည် မိမိ ပြန်ပေးသော ဘောင်းဘီ ကို တန်ဖိုးမထား တစ်ကယ်ဆိုလျှင် အဲ့ဘောင်းဘီ ပြပြီး မိမိကို အကျပ်ကိုင်

ကျမ ၅တန်းလောက်တုန်းက ကျမတို့အိမ်မှာ ထမင်းချက်တဲ့အန်တီကြီးတစ်ယောက်ခေါ်ထားတယ်။ မနက်လာ ညပြန်ပေါ့။သူချက်တဲ့ ဟင်းတွေက တော်တော်စားကောင်းတယ်။ အဒေါ်ကြီးက ရခိုင်ဘက်ကနေ ကျမတို့မြို့ကိုပြောင်းလာတာ။သူ့မှာ သားတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကိုဟိန်း တဲ့။ ကိုဟိန်းက