ကျွန်တော်အောင်ဇော် ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်မတက်ခင်မှာ ကျွန်တော့ရဲ့မိဘတွေက ကားမှောက်ကာ ဆုံးသွားကြတယ် ။ တစ်ဦးတည်း သားဆိုတော့ လောကမှာ ခင်တွယ်သူမဲ့ပြီး အထီးကျန်ဆန်ပြီး ပျက်စီးမူတွေ စောင့်ကြိုသလို ကျွန်တော်လည်း ရှေ့တိုးကာသွားခဲ့မိပါတယ် ။ ဝန်ထမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့အဖေအမေက အိမ်လေးတစ်လုံးနှင့် ဆွဲကြိုးတစ်ကုံးနှင့် လက်စွပ် တစ်ကွင်းချန်ထားနိုင်ခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော်က ဖော်ရွယ်ကာ ကူညီတတ်သူမို့ အားလုံးက ကျွန်တော့ကို ချစ်ကြတယ် ။ ကျွန်တော့ရဲ့အမျိုးတွေရောက်လာပေမဲ့ ဘယ်သူကမှ ကျွန်တော့ကိုမကူညီနိုင်ခဲ့ပါဘူး ။ အဖေအမေမြေကျပြီးတဲ့နောက်မှာ အားလုံးကပြန်သွားကြတယ် ။ တစ်အိမ်လုံးတိတိဆိတ်စွာနှင့် အရာရာ အားလုံးဟာ ကျွန်တော့အတွက် အမေအဖေကို သတိရစရာဘဲဖြစ်ကာ နေတော့တယ် ။ လူ့ဘဝကြီးက တစ်ခါတစ်ရံမှာ အရမ်းကိုရက်စက်တယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော် အခုဆိုရင် ဘဝကိုအသက်ရှင်ဖို့ ရှုန်းကန်ရတော့မှာလေ ။ ညနေထမင်း ချက်မလို့ကြံနေတုန်းမှာ အိမ်ဘေးက ဒေါ်လေးမြိုင်က သူ့အိမ်ကိုခေါ်ပြီး ထမင်းကျွေးတယ်။ သူ့အိမ်ကနေ ထမင်းစားပြီး ပြန်လာကာ အိမ်မှာဘဲ အိပ်စက်မလို့ကြံနေတုန်း သူငယ်ချင်းတွေရောက်လာပြီး ဆေးချဖို့အတွက် ဝယ်လာတာကိုပြတော့ သူတို့နှင့်အတူ အုပ်ထိန်သူမရှိတဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့အိမ် မှာဘဲ ဆေးတွေချကာ ဘုံနေရာလေးတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ တစ်အကြာမှာတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ဆရာမ ဒေါ်သင်းသင်းကရောက်လာပြီး ကျွန်တော့ကိုဆေးမသုံးဖို့ ဘဝကိုကြိုးစားဖို့ကို သွန်သင်ဆုံးမပေးပါတယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ အရက်ရော ဆေးရောပင်လိမ်ကာ ဆရာမသင်းသင်းကို ဖက်ကာ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး နို့တွေကိုချေပေးတယ် ။ သူ့ကတွန်းပြီး ရှုန်းကန်ပေမဲ့လည်း ကျွန်တော့ရဲ့အားကိုမယှဉ်နိုင်တော့ ကျွန်တော့ရဲ့အနမ်း အေညက်မှာသာယာကာ ကျွန်တော့ရဲ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ကာ ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆရာမရဲ့အနီရောင်ထမိန်ကို ချွတ်ကာ ညီလေးကိုသူ့ရဲ့ ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။
အပျိုကြီး အသက် ၂၉ နှစ် ဆရာမဟာ အား.. အောင်ဇော်ရယ် လို့ အံကြိတ်ကာ နောက်ကျော့ကို လက်သည်းနှင့်ကုတ်ကာ ညီးတယ် ။ သူကနာကြင်သွားလို့ ညီးပေမဲ့လည်း ကျွန်တော့ရဲ့နားထဲမှာ ဂစ်တာနှင့်ခေါက်တဲ့ ဂလက်ဆီကယ် တီလုံးလိုဘဲ နားမှာသာယာနာပျော်ဖွယ် ဖြစ်နေခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်က ညီလေးကသူ့ရဲ့ ညီမလေးအဆုံးထိရောက်ပြီ ဆိုတာနှင့်တပြိုင်နက် ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆက်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တာ ကျွန်တော်ပြိ်းသွားမှဘဲ သူ့အပေါ်ကနေမှောက်ချပြီး အမောဖြေပြီးနေလိုက်တော့တယ် ။ လိုအင်ပြီးမြောက်ပြီးဘေးကို လိမ့်ချလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ဆရာမသင်းသင်းက ကျွန်တော့ရဲ့ပါးကိုရိုက်ပြီး ငိုကာ ငါ့ရဲ့ချစ်တပည့် အောင်ဇော်က မဒိန်းသမားဖြစ်သွားပြီ အရင်တုန်းက လူတွေချစ်ပြီး ဆရာဆရာမတွေရဲ့အချစ်တော်က အခုတော့ သုံးစားမရတဲ့အပြင် မဒိန်းသမားဖြစ်သွားပြီ ဟီး.. ပြောလာတော့မှ ကျွန်တော်ဟာ အသိတရားဝင်လာပြီး ဆရာမလက်ကိုကိုင်ကာ တောင်းပန်ပေမဲ့ ဆရာမသင်းသင်းရဲ့လက်က ကျွန်တော့ရဲ့ပါးနှစ်ဘက်ကိုဆင့်ကာ ကျရောက်လာခဲ့ပါတော့တယ် ။ဆရာမဟာ ကျယ်သီးတစ်လုံးပြုတ်သွားတဲ့အကျႌ ကိုပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ပြန်သွားခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော်ဟာဆေးသုံးတာ ပြယ်ကာစမို့သိပ်မတွေးဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှာဘဲ မှိန်းကာ နေရင်းအိပ်ပျော်သွားခဲ့ပါတယ် ။ ညနေရောက်တော့ ကျွန်တော့ရဲ့သူငယ်ချင်း ဇော်ဇော်ကသူယူလာတဲ့ ဆေးခြောက်ကို ဆေးပေါ့လိပ်မှာ ပြန်ထည့်ကာပြတယ်။ သူနှင့်အတူ ဆေးခြောက်ကိုရှုရိုက်ရင်း နေလည်က ဆရာမသင်းသင်းနှင့်အတူ ဖြစ်ပျက်တာကို သတိရလာတော့ စိတ်မှာတော်တော်လေးကို ကြောက်ရံွ့စိတ်က စိုးမိုးသွားခဲ့တယ် ။ ဇော်ဇော်က ကျွန်တော်နှင့်မတူဘဲ သူကအရမ်းကိုဆိုးသွမ်း နေတဲ့သူ အဖေမရှိဘူး အမေက ကုန်စုံဆိုရောင်းတော့ အမေဆီကနေ ပိုက်ဆံကို ခိုးပြီး သုံးနေသူတစ်ယောက်ပါ ။ ကျွန်တော်မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး သူကဘဲဆေးတွေ ယူလာကာ အတူသုံးရာကနေ ကျွန်တော်လည်း ဆေးကိုစွဲလာခဲ့တယ် ။ တနေ့တော့ ကျွန်တော်တို့မြို့လေးကနေပြီး တစ်ခြားမြို့ကို ဘုရားဖူးထွက်ကြတယ် ။ ဇော်ဇော်ကကျွန်တော့အတွက်ပါ ခုံလက်မှတ်ဝယ်ကာ ခေါ်သွားတယ် ။
သူကသူ့ရဲ့စော် နှင့်အနီးကပ်ထိုင်ချင်တာမို့ သူ့ရဲ့ခုံကို ကျွန်တော့ကိုပေးကာ သူ့အမေနှင့်ထိုင်စေတယ် ။ ဆရာမသင်းသင်းနှင့်ဆရာမအမေက ကျွန်တော်တို့ကားရဲ့ရှေ့ကခုံမှာ ထိုင်ကြတော့ ဆရာမရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ချင်လို့ နေရာချိန်းတာကို သဘောတူလိုက်တယ် ။ ကားက စထွက်တော့ ဇော်ဇော်အမေ ဒေါ်သဇင်က ကျွန်တော့ကို ဇော်ဇော်နှင့်အတူ ဆေးသုံးကြ တာကို နောက်ထပ်မသုံးဖြစ်အောင် ဇော်ဇော်ကို ပြောပေးဖို့ကို ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ဟုတ်ကဲ့ပါလို့ပြောကာ ကားပေါ်မှာ ပြနေတဲ့ဇတ်ကားကိုတစ်လှည့် ဆရာမရဲ့မျက်နှာကို တစ်လှည့်ကြည့်ကာ နေလိုက်ပါတယ် ။ ဆရာမသင်းသင်းဆိုတာ ကျွန်တော်တို့လို လူငယ်တွေရဲ့ပါးစပ်ဖျားမှာ ရေပန်းစားနေတဲ့သူ တင်ပါးထိရှည်တဲ့ ဆံပင်နှင့် ခန္ဒာကမပိန်မဝဘဲ အပိုလိုမရှိတဲ့ဆရာမပါ ။ သင်ပုန်ပေါ်မှာ စာရေးရင် တုန်ခါနေတဲ့သူ့ရဲ့ဖင်ကြီး ကျွန်တော်တို့လို လူငယ်တွေအတွက် ညနေစာဖြစ်နေသူပါ ။ ဆရာမနှင့်ဖြစ်ပြီးနောက်မှာ ကျွန်တော်ဟာ ဆေးခြောက်ရှုတာကို လျောကာသုံးပြီး ပြန်ဖြတ်ဖို့ကို ကြိုးစားလာခဲ့တယ် ။ ဆရာမက ကျွန်တော်နှင့်ဆုံတွေမိတိုင်းမှာ သူက နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး လက်သီးတွေကိုဆုပ်ထားတယ် ။ကားကလည်း တရိပ်ရိပ်နှင့် သွားနေတော့ မှောင်ထဲမှာအားလုံးက အိပ်စက်နေကြပြီး ဇတ်ကားလည်းပိတ်သွား တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်မှာဆရမကို ဘယ်လိုပြန်တောင်းပန်းရမလဲ စဉ်းစားကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ် ။ အိပ်ပျော်နေရာမှ နိုးလာတော့ ဇော်ဇော်အမေအန်တီသဇင် ဟာ ညီလေးကိုကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဂွင်ထုပေးနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ နုတ်ခမ်းမှာလက်တင်ပြီး တိုးတိုးနေဖို့ အချက်ပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့နားမှာကပ်ကာ မင်းရဲ့ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေလို့ အန်တီကချောသိပ်ပေးတာ လို့ ပြောပြီး လက်ကဆက်လုပ်နေတယ် ။ ဇော်ဇော်ဖုန်းထဲက ဇတ်ကားထဲကအတိုင်းဘဲ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီသထဖင်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ အန်တီသဇင်လည်း ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲကို လျှာလေးသွင်းကာထပ်ပြီး ကျွန်တော့ကို ဦးဆောင်ကာဘဲ ခေါ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က အနမ်းကိုရပ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုညှစ်ကာ အား..အန်တီ..ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် အား..ရှီး.. လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ကားမူးလို့အံဖို့အတွက်ပေးတားတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိပ်ကို ယူပြီး ကျွန်တော်ကို မြန်မြန် ထုပေးတော့ ထွက်သမျအရည်တွေကို အိပ်ထဲမှာထည့်ပြီး ကားတံခါးကိုဖွင့်ကာ အပြင်ကိုပြစ်လိုက်တယ် ။
သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့နို့ကိုချေပေးတဲ့လက်ကို သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုဖြေကာ သူရဲ့ ညီမလေးဆီကိုပြောင်းကာ ပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ညိုးလေးကိုထိုးကာ လုပ်ပေး လိုက်တယ် ။ စောင်ခြုံထားတော့ စောင်အောက်မှာ လွတ်လပ်စွာဘဲ လှုပ်ရှားကာ နေကြတော့ ဘေးကလူတွေမရိပ်မိဘူး ။ သူတို့ကလည်း အိပ်နေတော့ ပိုပြီးရဲတင်း ကာလုပ်ပေးမိတယ် ။ အန်တီသဇင်က ကျွန်ရဲ့ပခုံးမှာ ခေါင်းတင်ပြီး ကျွန်တော့ရဲ့ နားရွှက်လေးကို သွားနှင့်ခပ်ဖွဖွလေးကိုက်ကာ အား..ရှီး..အောင်ဇော်ရယ်..အား..အန်တီပြီးတော့မှာ.. အား.. ရှီး.. ညီးနေတော့တယ် ။ မြန်မြန်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ အန်တီသဇင်ဟာ ပြီးသွားတယ် ။ အရည်တွေက တီချူးနှင့်သုတ်ပေးပြီး ပါးကိုနမ်းပေးတယ် ။ ခဏ္ဏလေး ကြာတော့ မီးဖွင့်ကာ စားသောက်ဆိုင်ရှေ့မှာကားကို စားသောက်ဆိုင်မှာထိုးရပ်တယ် ။ အပေါ့အပါးသွားပြီး အဆာပြေစားသောက်ကြပါ ခင်ဗျားလို့ ဘုရားဖူးဦးဆောင်သူတွေ ဆော်သြတော့ ကားပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး စားသောက်ဆိုင်ကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အိမ်သာက အပြန်စားပွဲကို ဝင်ထိုင်တော့ ဆရာမက ကျွန်တော်တို့နှင့်စားပွဲတူတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို မျက်စောင်ကြီးတွေသာထိုးပြီး ဘယမှမပြောဘဲ သူ့အမေနှင့်သာ ဟိုဟိုဒီဒီပြောနေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်တို့စားသောက်တာကို အန်တီသဇင်ကရှင်း ပေးတော့ ဆရာမက ငွေပြန်ပေးပေမဲ့ အန်တီကမယူဘဲ အလှူလုပ်တာပါလို့သာ ပြန်ပြောပြီး ပေးလိုက်တယ် ။ ကားပေါ်ပြန်တက်ခါနီးမှာ ဇော်ဇော်က သူဟာစော်နှင့် အဆင်ပြေနေပြီး ခရီးအဆုံးထိ အောင့်အင်းကာ သူ့အမေအနီးမှာဘဲ နေပါလို့ပြောကာ သူ့စော်နှင့်ကားပေါ်တက်သွားတယ် ။ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်တက်တော့ ကားကို ဆက်မောင်းပြီး ကားမီကိုမှိတ်လိုက်တော့တယ် ။ ကားသွားပြီး ၅ မိနစ်အကြာမှာ အန်တီသဇင်က သား..အိပ်ပြီလား တိုးတိုးလေးမေးလာတော့ ကျွန်တော်က မအိပ်သေးပါလို့ တိုးတိုးလေး ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက စောင်ကိုခေါင်းကနေ ခြုံလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ရဲ့ဘောင်းဘီဇေ့ကိုဖွင့်ကာ ညီလေးကို သူ့နုတ်ခမ်းနှင့်ကို စုတ်ပေးလာတော့တယ် ။
အစုတ်ခံဖူးတာမဟုတ်တော့ ပါးစပိကို ကိုယ့်ရဲ့လက်နှင့် ပိတ်ကာ အသံမထွက်အောင်ကို ကြိုးစားရတော့တယ် ။ ကြိုးစားပေမဲ့လည်း အား..အု..အန်တီရယ်.. လို့ ညီးပြီး သူ့ရဲ့ခေါင်းက ဆံထုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နေလိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်ပြီးသွားတော့ ထွက်သမျှအရည်တွေကို ထွေးမထုတ်ဘဲ အကုန်မျိုချကာ နမ်းလာတော့တယ် ။ သူ့နှင့်နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ အရည် ညှီစိုစို့ကို ရသေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့နားမှာကပ်ပြီး ဘုရားဖူးကပြန်ရင် အေးဆေးတနေ့တွေ့ရအောင် လို့ပြောလာတော့ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ မနက်ညတော့ ကားပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး ဘုရားဖူးကြတယ် ။ ညနေမှဘဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ ကားပေါ်ရောက်တော့ အလာတုန်းကလိုဘဲ အန်တီဟာ ကျွန်တော့ရဲ့ညီလေးကို ပါးစပ်နှင့်စုတ်ပေးတယ် ။ မြို့ကို ပြန်ရောက်တော့ ဇော်ဇော်က သူ့စော်ရဲ့အိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးအုံးမယ် သူ့ရဲ့ အမေကိုလိုက်ပို့ပေးပြီး သူ့အိမ်မှာစောင့်အိပ်ပေးပါလို့ ပြောကာ ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့်အတူ အန်တီသဇင်ဟာ သူတို့အိမ်ကိုသွားလိုက်ကြတယ် ။သူ့အိမ်ကို သွားတဲ့လမ်းတလျှောက်မှာ ညီလေးက အရမ်းကိုတငိးကြပ်ခဲ့သမျ သူ့အိမ်တံခါး ကိုဖွင့်ပြီး အဝင် တံခါးကိုစေ့ကာ အန်တီသဇင်ကို တံခါးမှာကပ်ပြီး နမ်းလိုက်တယ် ။ သူရဲ့ထမိန်ကိုဖြေချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ကြည့်မိတယ် ။ အသက် ၃၇ နှစ် အန်တီသဇင်ရဲ့ညီမလေးက အမွေးထူထူတွေကြားထဲကနေ ကြွကာဖောင်းပြီး ခုံးထွက်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အမွေးတွေကလက်နှင့်ဖိပြီး လျှာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီက ကျွန်တော့ရဲ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပြီး အိုး..သားရယ်.. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..အား.. လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြိး အန်တီသဇင်ကို နံရံမှာကပ်ပြီး ညီလေးကိုသူညီမလေး ဆီမှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းညှောင့်ကာ သွင်းပေးလိုက်တယ် ။ စေးပြီးတင်းကျပ် နေတဲ့သူ့ညီမလေးအထဲကို အဆုံးထိရောက်သွားတော့ သူခြေတစ်ဘက်ကိုမပြီး မတ်တပ်ရပိကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့မေးကို ကျွန်တော့ရဲ့ပခုံးမှာတင်ပြီး အား..ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် ..အား..ရှီး..ကြမ်းကြမ်းကွယ် အား.. လို့ ညီးကာ တင်ပါးကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဆွဲကာ ခံပေးတယ်၂ မိနစ်အကြာမှာ ကျွန်တော်ဟာ အချစ်ရည်တွေကို သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။
နှစ်ယောက်သားဖက်ကာ မှိန်နေကြပြီး သူက ကျွန်တော့ပါးကိုနမ်းကာ သားရယ်.. သားကို…အန်တီမွေးစားမယ်ကွာ.. ဒါပေမဲ့လည်း သားရဲ့ သူငယ်ချင်း..ဇော်ဇော် မသိစေနဲ့နော် မိုးမီးလောင်မှာကွ လို့ တင်းတင်းဖက်ကာ ပြောတယ် ။ သူနှင့်အတူလူချင်းခွာကာ ကျွန်တော်က ဇော်ဇော်ရဲ့အိပ်ရာကို ဝင်ကာအိပ်စက် သလိုဘဲ အန်တီလည်း ဇော်ဇော်ပြန်ရောက်မှ သူ့ရဲ့အိပ်ရာဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက် တော့တယ် ။ မနက်မိုးလင်းတော့ ဇော်ဇော်အိမ်မှာဘဲ မနက်စာစားကာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ ညနေမှာ ဇော်ဇော်က ဆေးခြောက်ရော အရက်ရောယူလာပေမဲ့ ကျွန်တော်က မသုံးတော့ဘူး မင်းဘဲသုံးတော့ကွာလို့ ပြောလြိုက်တယ် ။ သူက သုံးပြီးမှောက်နေတော့ သူကိုတွဲကာ သူ့အိမ်ကိုလိုက်ပို့ပေးတယ် ။ ပုံမှန်ဖြစ်တော့ လူတွေကတော့ ဒီနှစ်ကောင်က ဆေးကွဲပြီး ပြန်လာပြန်ပြီလို့ထင်ကြမှာဘဲ ။ သူ့အိမ်ရောက်တော့ အန်တီသဇင်ဟာ ဆိုင်ကိုကောင်မလေးတွေနှင့်ထားခဲ့ကာ ကျွန်တော်တို့ဆီရောက်လာပြီး ဇော်ဇော်ကိုအိပ်ရာပေါ်တင်ပေးကြတယ် ။ အန်တီက ကျွန်တော်ကို လက်နှင့်သူ့နောက်ကနေ လိုက်လာဖို့ လက်ဟန်နှင့် ပြတော့ သူ့နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။ သူက သား.. မင်းရဲ့အိမ်ကို အန်တီဆီမှာ ပေါင်နှံကာ ကျောင်းတက်တယ် လို့သာ ဇော်ဇော်ကို ပြောထား အန်တီကသား တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ငွေကို ထောက်ပံ့ပေးမယ် သားကလည်း အန်တီကို လို့ ပြောကာ စကားကို ဆုံးအောင်မပြောဘဲ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီကိုတင်းတင်းဖက်ကာ သူ့ရဲ့အခန်းကိုခေါ်သွား လိုက်တယ် ။ သူ့ကို အိပ်ကုတင်ပေါ်တင်ကာ သူ့ရဲ့ပန်းရောင်အချောသား ထမိန်ကိုအပေါ်ကိုလှန်တင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာအပြားလိုက်ကြီး ကပ်ကာ ယက်ပြစ်လိုက်တယ် ။ အိုး..သားရယ်..အန်တီကို စွဲသွားစေတယ်ကွယ် အား..ရှီး.. လို့ ညီရင်းနှင့် ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော် စုတ်ပေးတာကို ရပ်စေပြီး ထမိန်ကိုချွတ်ချကာ ကုတင်ပေါ်မှာလက်ထောက် ကာနေပေးတယ် ။ သမင်လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး အချိန်သိပ်မရဘူး..သားရယ်.. မြန်မြန်လုပ်ပေးကွယ် လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေဝင်ကာ အနောက်ကိုစူကာ ထွက်နေတဲ့သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းနှင့်အဆုံးထိကို ရောက်အောင်သွင်းလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး မနှေးမမြန်လေးဆောင့်ကာ ပေးလိုက်တော့ အိုး..သားရယ်..ကောင်းတယ်ကွာ..အား..လုပ်ပေးသား..အား.. လို့ညီးကာ နောက်ပြန်ဆောင့်ကာပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ချက်တိုင်း တုံခါပြီး အရှေ့နောက်ပြေးနေတဲ့ ဝင်းဝါနေတဲ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ကာ ပိုပြီးဆောင့် လုပ်ပေးမိတယ် ။
သူ့ရဲ့ ယောကျ်ားဆုံးပြီး ၈ နှစ်လောက်အလုပ်မလုပ်တဲ့ညီမလေး ဟာ ညီလေးကို ရစ်ပတ်ဝါးမြိုပြီး အသွင်းတိုင်းမှာ ချိုင့်ဝင်ကာ အထွက်မှာလည်း ညီလေးကိုရစ်ပတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတယ် ။ အား..သားရယ်..မြန်မြန်ကွယ်.. အန်တီပြီးတော့မယ်.. အား..ရှီး.. ညီးသံလေးနှင့်ပြန်ဆောင့်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးတော့ သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော် လည်း နောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်ဆောင့်ကာ အချစ်ရည်တွေကို ဆည်ကျိုး သလိုဘဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ် ။ သူနှင့်မှိန်းကာ ခဏ္ဏနေပြီးတော့ ကျွန်တော် ၁၀ မိနစ်လောက် သူနှင့်စကားပြောပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အန်တီသဇင်ကို နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာတော့ လမ်းမှာ ဆရာမဒေါ်သင်းသင်းကို သွားတွေ့တယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကို နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး စူးစိုက်ကြည့်ပြီး လှည့်ကာထွက်သွားတယ်။ ဆရာမနောက်ကိုလိုက်သွားပြီး ဆရာမအနီးကိုရောက်တော့ ဆရာမ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ ဆရာမ ကျွန်တော့ကို ခွင့်လွတ်ပါလို့တော့ မတောင်းဆိုရဲပါဘူးဗျာ လို့ပြောကာ လှည့်ပြီးပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုရောက်တော့ ဆရာမရဲ့ဒေါသနှင့်ကြည့်တဲ့အကြည့်က ကျွန်တော့ရဲ့နှလုံးသား ကို အစိပ်စိပ်အမွှာမွှာ ဆုတ်ဖြဲလိုက်သလိုခံစားရတယ် ။ တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ရည်ရွယ်ခဲ့သော်လည်း ကျွန်တော်ဟာ အဝေးသင်အဖြစ်ဘဲ ပြောင်းလိုက်ပါတယ် ။ အဝေးသင်မတက်ခင် အလုပ်လုပ်ပြီး ငွေစုဖို့အတွက် ကြံရွယ်ပြီး ကျွန်တော်တို့ ဆေးချရင်း ရင်းနှီးသွားတဲ့အကိုကြီးကို ပြောပြတော့ သူက အဆောင်မှာနေပြီး ကုမဏ္ဏီမှာ ဝင်လုပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်ကိုလည်း သူကသူ့ရဲ့လူကြီး ကိုပြောပေးမယ် လို့ ပြောလာတော့ သူနှင့်အတူ ရန်ကုန်ကိုသွားဖို့ ဖြစ်သွားတယ်။ ရန်ကုန်ကို မသွားခင်မှာ ဆရာမသင်းသင်းဆီကိုသွားပြီး နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်တောင်းပန်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ဆရာမက ကျွန်တော့ကို သူ့အိမ်လာဖို့ ခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူစာသင်ပြီး အောင် လ်ဘက်ရည်ဆိုင်ကနေစောင့်ကာ ဆရာမပြန်တော့ သူနှင့်အတူဘဲ သူ့အိမ်ကိုလိုက်သွားတယ် ။
ဆရာမအိမ်ကိုရောက်သွားတော့ ဆရာမအမေကလည်း ကျွန်တော့ကို တနယ်တကျေးမှာ လိမ်လိမ်မာမာနေဖို့ ဆုံးမကာ အိမ်နောက်ဘက်ကို ဝင်သွားတယ် ။ ဆရာမ ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး အောင်ဇော် မင်းရဲ့အပြစိကို မင်းသိလား အေး သိရင် မင်းနောက်ထပ် အပြစ်မရှိအောင်နေပါ လူတိုင်ကတော့ မှားတတ်တယ် မင်းမှားတာက အဆိုးဆုံးဘဲ ကဲ့ဒါဘဲ လို့ အသံလှိုင်းတုန်တုန်နှင့်ပြောကာ အိမ်ထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော် လည်း ဟုတ်ကဲ့ပါ လို့ပြောကာ အိမ်ကိုပြန်လာထဲ့တယ် ။ အိမ်ကိုရောက် သွားတော့ ဇော်ဇော်က အိမ်တံခါးဝမှာ ထိုင်ကာစောင့်နေတယ် ။ သူက သားကြီး မင်းမသွားခင် နောက်ဆုံးအနေနှင့် ချကွာ ငါဝယ်လာတယ် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်တံခါးတွေဖွင့်ပြီး ဇော်ဇော်နှင့် အတူ ဆေးသုံးကာ နေလိုက်တယ် ။ ဇော်ဇော်အိမ်ပြန်သွားပြီး မိနစ် ၃၀ အကြာမှာ ဆရာမသင်းသင်းရောက်လာပြီး ကျွန်တော့ကို သူစုထားတဲ့ငွေ အချို့ကိုပေးပြီး ကျွန်တော့ကို လိမ်လိမ်မာမာ နေဖို့ဆုံးမပြီး ပြန်တော့ ကျွန်တော်က ဆရာမသင်းသင်းကို လိုက်ပို့ပေးပြီး ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ဆရာမရှေ့မှာသာ ဟန်ဆောင်ပြီး လူကောင်လေးလိုနေပြ ပေမဲ့ လမ်းတစ်ဝက်ကျော်လာတော့ ခေါင်းတွေက ရီဝေဝေဖြစ်လာတယ် ။ ဆေးရောအရက်ရော နှစ်ပင်လိမ်နေတာ အရှိန်တွေက တရစ်ရစ်တက်လာတယ်။ အနီးနားကိုကြည့်တော့ ဇော်ဇော်တို့အိမ်ရှေ့ကို ရောက်နေတာနှင့် သူ့အိမ်ကို တန်းဝင်ပြီး ဇော်ကဇော်ကိုခေါ်တော့ အဲ့ကောင်က ကျိုးနေတာများ နိုးလို့ကို မနိုးတော့ဘူး ။ သူ့ရဲဘေးက ဒရင်းဘတ်ကိုချကာ အိပ်လိုက်တယ် ။အန်တီ သဇင်ရောက်လာပြီး အခြေနေကို သိသွားတော့ သံပုရာရည်နှစ်ခွက်ဖျော်ကာ တိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က သောက်နိုင်ပေမဲ့ ဇော်ဇော်ကတော့ တစ်ငုံသောက် ပြီး ပြန်ကျိုးသွားတယ် ။ ဇော်ဇော်က အရက်သောက်ရင် တံတွေးမထွေးဘဲ အာကောင်းတယ်ကွာ လို့ပြောပြီး သောက်တတ်သူ တစ်ယောက်က တစ်ခွက်သောက်ရင် သူကသူများ ထက်ပိုပြီး တစ်ကျော်ကျော်သောက်ရမှ ကျေနပ်တဲ့ကောင် ပြီးတော့ ဆေးချရင် သူများတွေ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်စာ သောက်ရင် သူက နှစ်လိပ်စာသောက်ရမှ ကျေနပ်တဲ့ကောင်ဗျ ။
စိတ်ရင်းကတော့ အရမ်းကိုကောင်းတယ် ။ ဒီနေ့လည်း ဆေးနည်းတော့ အရက်တစ်လုံးဝယ်ကာ သောက်တာသူက တစ်ပိုင်းကျော် သောက်ပြီး မှောက်နေတာလေ ။ ဖွန်ကြောင်ချက်ကလည်း အဲ့လိုပါဘဲဗျာ တစ်လမ်းထဲမှာကို သုံးယောက်အနည်းဆုံး ကြောင်တယ် ။ စော်တွေကလည်း သူ့ကိုဆိုရင် လက်ခံကြတာဘဲ ။ ဟေ..ဟေ.. ဒါပေမဲ့ ရုပ်ဖြောင်တာနှင့် ဘောဒီ တွေက သူကျွန်တော့ကို မမှီဘူး ။ သူကောင်မလေးနှင့် သွားချိန်တဲ့နေ့တွေဆိုရင် ကျွန်တော်က စောင့်ပေးရတယ် ။ သူနှင့်အတူ ကျောင်းက သူငယ်ချင်မလေး နှင်းဆီဆိုရင် သူအလိုရှိတိုင်းကိုကျွေး သူစိတ်တိုင်းကျနေပေးပြီး ချစ်တတ်သူ ။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ကျွန်တော်တို့မြို့ ရဲ့အပြင်က အိမ်ပျက်ထဲမှာချိန်းတော့ ကျွန်တော်လည်း သူတို့အတွဲကိုချောင်းမိတယ် ။ အဲ့နေက နှင်းဆီကို သူက သူ့ညီလေးကိုစုတ်ခိုင်ပြီး နှင်းဆီရဲ့ စကပ်လေးကို ခါးထိလှန်ကာ အနောက်ကနေ လုပ်လိုက်တာ နှင်းဆီက နေလောင်တဲ့ပန်းလိုဘဲ မျက်နှာတွေနီရဲ့ပြီး ၁၀ မိနစ်လောက် အနားယူလိုက်တယ် ။ သူကတော့ ဆေးပေါ့လျပ်ထဲမှာ ဆေးခြောက် ထည့်ပြီး ရှုလိုက်သေးတယ် ။ သူတို့ပြန်ထွက်လာတော့ နှင်းဆီကိုပိုပြီး ကျွန်တော့အိမ်မှာ ထပ်ပြီး ဆေးချကြတယ် ။သူတို့အကြောင်းကိုတွေးမိပြီး လူကသာ မှိုင်းမှိုင်းဖြစ်နေပေမဲ့ ညီဘေးကတော့ လန်းဆန်းတက်ကြွစွာဘဲ ခေါင်းထောင်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ရေအိမ်သွားကာ ရေးပန်းပြီး ထွက်ခါနီမှာ အန်တီသဇင်က ဝင်လာပြီး ကျွန်တော့ကို လိုက်ရှာနေတယ် ပြောကာ သူ့ရဲ့အခန်းကိုခေါ်သွားတယ် ။ သူ့အခန်းကိုရောက်တော့ သူ့နှင့်အတူ ဖက်ကာနမ်းလိုက်ကြတယ် ။ ဇော်ဇော်တို့အတွဲအကြောင်းကို စဉ်းစား မိလို့ ခေါင်းထောင်နေတဲ့ ညီလေးဟာ အန်တီသဇင်ရဲ့ ဗိုက်ကိုသွားထောက်တယ် ။ အန်တီသဇင်က နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ညီလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ကာ လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းတင်းလာပြီးမို့ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ခါးထိရောက်အောင် လှန်တင်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာအပြားလိုက် ကပ်ပြီးယက်ပြစ်လိုက်တယ် ။
သူဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့ ညီးသံလေးထွက်လာပြီး သူကထကာ သူ့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို မြန်မြန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် နေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ အဆုံးထိဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ အိုး..သားရယ်.. ကြမ်းလိုက်တာကွာ..ဖြာ်းဖြည်းကွယ် လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး ညီလေးညီမလေးကိုထိကပ်ပြီး ညှောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ နောက်ကျော့ကို တင်းတင်းဖက်ကာ အောက်ကနေ လှုပ်လှုပ်ကာ လုပ်ပေးတယ် ။ ဆေးရော အရက်ရော အရှိန်တွေနှင်မို့ သူ့ကို ကပ်ပြီးညှောင့်ကာ ၁၀ မိနစ်လောက်လုပ်ပေးပြီးမှာ သူဟာ တစ်ကြိမ်ပြီးသွားလို့ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ပြီးချင်လာတယ် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကိုဆွဲထူပြီး ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်ကာ လက်ထောက်နေစေတယ် ။ သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ သူ့ဖင်ကြီးညှပ်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ အား…သားရယ်…မြန်မြန်..အား.အန်တီပြီးပြီ..အား… ပြောကာ သူ့ရဲ့လက် တွေဟာ အားပျောသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဒူးထောက်ပြီး ကျွန်တော့ကို မှီစေပြီး သူ့ကိုကပ်ကာ နောက်ထပ် အချက် ၃၀ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖက်ပြီး မှိန်ကာနေလိုက်ကြတယ် ။ သူ အမောပြေသွားမှ ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး မောင်..မမရဲ့မောင် လို့ တိုးတိုးလေးခေါ်တယ် ။ ကျွန်တော်သူ့ကို ဆွဲပြီး ပြန်ပြောပါအုံးလို့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့ရဲ့နားမှာကပ်ပြီး မမရဲ့ယောကျ်ား မမရဲ့မောင်.. မောင်..မောင်..မောင် လို့ ကြားပြီးလား လို့ ရှက်ပြုံးလေးနှင့်ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ကြားပါတယ် မမလို့ပြောပြီး သူ့ပါးကိုနမ်းကာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော့ရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ ကျွန်တော် ရန်ကုန်ကိုသွားဖို့အတွက် စုထားတဲ့ငွေကို လာပေးတဲ့ ဆရာမသင်းသင်းကို မြင်ယောင် သွားတယ် ။ အန်တီသဇင်နှင့်အတူ အိပ်ရာမှထပြီး ည ၁ နာရီကျော်မှာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။
အိမ်ကိုရောက်တော့ အိမ်စာချုပ်ကို စာအိပ်မှာထည့်ပြီး ခရီးဆောင် အိပ်မှာ အဝတ်အစားတွေကို ထည့်ပြီး စဉ်းစားရင်း နေလိုက်ပါတော့တယ် ။မနက် ၅ နာရီထိုးတော့ အထုတ်ကိုဆွဲပြီး ဆရာမသင်းသင်းရဲ့အိမ်ကို သွားပြီး ဆရာမကို ခေါ်လိုက်ပါတယ် ။ အိပ်ရာကနေတန်းပြီးထလာတဲ့ ဆရာမသင်းသင်းရဲ့မျက်နှာက တကယ်ကို အပြစ်ကင်းစင်နေတယ် ။ သူက ဘာကိစ္စရှိလဲလို့ စကားသံပြတ်ပြတ် ပြောတော့ ကျွန်တော်က ဆရာမလက်ကိုဆွဲပြီး ကျွန်တော့ရဲ့အိပ်စာချုပ်နှင့်အိမ်သော့ ကို ဆရာမလက်ထဲကို အပ်ကာ အရာရာအားလုံးအတွက် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် တောင်းပန်ပါရစေ မသင်းကျွန်တော်လေ မသင်းကို အရမ်းချစ်မိသွားပါတယ် ဒါကတော့ အိပ်စာချုပ်နှင့် အိမ်သောပါ မသင်းအတွက် ကျွန်တော်နောက်ဆုံးလက်ဆောင်ပါ လို့ ပြောကာ ပေးပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ဆရာမရဲ့ ခေါ်သံကိုကြားပေမဲ့ သူ့ဆီကနေ အရမ်းမုန်းတယ် ဆိုတဲ့စကားကို လက်ခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ လှည့်မကြည့်ဘဲ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကားဂိတ်ကိုရောက်တော့ ကားမထွက်ခင်မှာ မွေးရပ်မြေမြို့လေးကို ခဏ္ဏကြည့်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်တော့တယ် ။ ရန်ကုန်ကိုရောက်တော့ ကိုဂျော်နီပေးတဲ့လိပ်စာ အတိုင်းဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ သူရဲ့ အဆောင်ရှင်မိန့်မက ကိုဂျော်နီက ကြိုပြီးပြောထားပေးလို့ ပြောကာ ကိုဂျော်နီနှင့်အတူ နောက်တစ်ယောက်ရှိတဲ့အခန်းကို ပြပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းမှာ အထုတ်ကို ချပြီး အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေပိုင်း ကိုဂျော်နီအလုပ်ကပြန်လာတော့ သူရဲ့လူကြီး ကိုပြောပြီးပြီ အရောင်ဝန်းထမ်း အဖြစ်နှင့်သွင်းပေးမယ်လို့ သူကပြောတော့ ဝမ်းသာသွား တယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ သူနှင့်အတူ သူ့တို့ရဲ့ ကုမဏ္ဏီကိုလိုက်သွားတယ်။ အင်တာဗျူ ဖြေတော့ လစာကနည်းတယ် ။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ စားရေးသောက်ရေးတွက် အဆင်ပြေအောင်လုပ်ရမှာဘဲ တွေးကာ ဝင်လုပ်ပါတယ် ။ အလှကုန်နှင့် စားသောက်စရာ ရောတင်ပြီး ကားတစ်စီးနှင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းကို လှည့်ပတ်ကာ ရောင်းရတာမို့ ဝယ်သူ တွေနှင့် ကုန်စုံဆိုင်တွေကို ဝင်ပြီး ရောင်းရတယ် ။ အလုပ်အစမှာတော့ စကားပြောရမှာ အမတန်ရှက်ပေမဲ့လည်း တစ်ပတ်အကြာမှာတော့ စကားတွေပြောကာ ရောင်းတတ်လာတယ် ။
ကိုဂျော်နီရဲ့သင်ပေးမူကြောင့် တော်ကီတွေ ပွားတတ်လာတယ် ။ အန်တီအရွယ်ကို မမပြောကာရောင်း ၊ အဘွားအရွယ်ဆိုရင် ကြီးကြီး ပြောရောင်း သူက အရောင်းပိုင်းတွေကို သင်ပေးတယ် ။ ကိုဂျော်နီက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ စူပါဘိုင်ဆာကနေ နောက်ကုမဏ္ဏီကို မန်နေဂျာနှင့်ပြောင်းသွားတယ် ။ ကျွန်တော့ကိုသူက သူအဆင်ပြေရင် သူ့အလုပ်ကို ခေါ်မယ်လို့ပြောကာ အဆောင်ပါပြောင်းသွားတယ် ။ ကိုဂျော်နီပြောင်းသွားတော့ ကျွန်တော့ရဲ့လစာက ကျွန်တော့အတွက် မလောက်ငှတဲ့ ဒဏ်ကို ခံလာရတယ် ။ အဆောင်မှာလည်း အဆောင်ခငွေ ၂ လစာ မပေးနိုင်ဘူးဖြစ်လာ ခဲ့တယ် ။ အစားသောက်အတွက်ကတော့ သိပ်မပူရဘူး ထမင်းဆိုင်က အန်တီကအရမ်းကို သဘောကောင်းတယ် ။ ကျွန်တော်ရဲ့ငွေမလောက်မူကို သိတော့ သူက အဆောင်ဖို့ငွေ နှစ်လစာကို ထုတ်ပေးတယ် ။ သူက အဆောင်မနေချင်ရင် သူရဲ့အိမ်မှာလာနေပါလို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်ဟာ အဆောင်ဖို့တွေရှင်းပြီး သူ့ရဲ့အခန်းကိုပြောင်သွားတယ် ။ ထမင်းဆိုင်ရှင် အန်တီက ဒေါ်လှလှပါ ။ သူက သားသမီးနှစ်ယောက်ရှိပြီး တစ်ယောက်က ကျွန်တော့ထက် နှစ်နှစ်ကြီးပြီး နောက်တစ်ယောက်က နှစ်နှစ်ငယ်တယ် ။ သူယောကျ်ားက အရက်ဒဏ်ကြောင့် ဆုံးတာ သုံးနှစ်ကြာပြီးဆိုတာကို သိခဲ့ရတယ် ။ အန်တီလှလှရဲ့သား အငယ်ကောင်လေးက ကိုးတန်းဖြေပြီးလို့ ဆယ်တန်းတက်တော့မှာ သူ့ကိုစာတွေရှင်းပြ စာသင်ပေးတော့ သူနှင့်ရင်းနှီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်က ကုန်ပဏ္ဏီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး ပြန်လာရင် ထမင်းဆိုင်မှာဝင်ကူကာ လုပ်ပေးတယ် ။ အန်တီကဟင်းခတ်နေတုန်းမှာ ကျွန်တော်ကပုဂံတွေကိုသယ်ပြီး အတွက်အဝင်မှာ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးတွေကို ညီလေးက ပွတ်တိုက်သွားတာတွေရှိတယ် ။ လမ်းဝက ကျဉ်းတော့လည်း အထိအတွေက ပိုများတယ်။ တနေ့တော့ သူ့ရဲ့သားအငယ်ကလည်း သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ခေါင်းသာကို ပျော်ပွဲစားထွက် သွားတယ်လ။ ဆိုင်က တနင်္ဂနွေနေ့ဆိုရင် အရောင်ပါးတော့ အလုပ်လည်းနည်းတယ်။ အဲ့တော့သူက ၂ ညအိပ်လိုက်သွားတယ် ။
အဲ့ဒီနေ့ကစနေနေ့ ဆိုတော့ ရုံးကပြန်လာတော့ အန်တီလှလှဟာ အလုပ်တွေအရမ်းများနေတယ် ။ သူအလုပ်များတော့ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေလှဲကာ အမြန်ပြန်ထွက်လာကာ ကူပေးတယ် ။ အဝင်အထွက်တိုင်းမှာ ပွတ်ထိုက်ပြီး တစ်ခါတစ်ခါ ရင်ချင်းကပ်ကာရှောင်ရတယ် ။ ညီလေးက အရမ်းကိုတင်းပြီး ခေါင်းထောင်လာခဲ့တယ် ။ အတွင်းခံကလည်း အပေါ့စားဆိုတော့လည်း ညီလေးက ဘောင်ဘီထဲကနေဖောက်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေတယ် ။ လူတွေလည်း ရှင်းသွားတော့ ဆိုင်ကိုပိတ်ပြီး အခန်းကိုပြန်ကာ အဝတ်အစားလှဲပြီး ရေချိုးခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။အန်တီလှလှလည်း ထမိန်ကိုရင်သျားပြီး ရေချိုးဖို့အသွား သူနှင့်ဆု့တော့ သူ့ကိုအရင်ချိုးခိုင်းပြီး Dvd ဖွင့်ကာကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ဇတ်ကားက သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင် ဇတ်ကားဆိုတော့ ချစ်ခန်းတွေအနည်းကျဉ်းပါတာပေါ့ဗျာ ။ အန်တီ လှလှထွက်လာတော့ ထမိန်ကရေစိုနေတော့ အသားမှာကပ်နေတယ် ။ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား လုပ်နေသူမို့ ခန္ဒာကိုယ်အချိုးစားက ဂျင်းသွားကာ ကစားမလိုဘဲ ကျစ်လစ်နေတယ် ။ အသားကလည်း အဖြူရောင်မဟုတ်ဘဲ ဝင်းဝါတဲ့ဘက်ကိုရောင်နေတော့ အနီရောင်ထမိန် ပါးပါးနှင့် အရမ်းကိုလှနေတော့တယ် ။ သူကိုစိုက်ကြည့်မိသွားတယ် ။ သူကလည်းပြုံးပြီး သားရယ် ရပြီ ရေသွားချိုးတော့လို ပြောမှဘဲ အသိဝင်ကာ ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ရေစိမ်ကာချိုးလိုက်တယ် ။ မျက်လုံးထဲမှာတော့ အန်တီလှလှရဲ့ခန္ဒာကိုယ်က စွဲနေတယ် ။ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလှဲကာထွက်လာတော့ အန်တီလှက ထမင်းပွဲပြင်ပြီးပြီမို့ သူနှင့် အတူထမင်းစားလိုက်တယ် ။ ဟင်းတွေထည့်ပေးတော့ အရှေ့ကိုနည်းနည်းကုံးကာ ထည့်ပေးတော့ အကျႌလည်ဟိုက်က သူ့ရဲ့နို့တွေကိုမြင်နေရတယ် ။ အပေါ်ကထမင်း စားနေသလို မျက်စိကလည်း အစာစားနေတော့ အောက်ကညီလေးဟာ တင်းပြီးတော့ ခေါင်းထောင်လာတယ် ။
ညအိပ်ခါနီမို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်ထားတော့ ပုဆိုးထဲကနေ ငေါ့ကာ ထွက်နေတော့ ထမင်းစားပြီးပေမဲ့ မထရဲဘူးဖြစ်နေတယ် ။ အန်တီမမြင်အောင် အသာလေး နောက်ကိုကုံးကာထပြီး သူမမြင်ဘက်ကိုရောက်မှဘဲ ကိုယ်ဆန့်ကာ ပုဂံကို ဆေးကြောပြီးမှ အိမ်သာထဲကိုဝင်ပြီး ညီလေးကို ပုဆိုးစည်းတဲ့ကြားမှာ ညှပ်ကာပြန်ပြီး ထွက်လာတော့တယ် ။ အန်တီလည်း စားသောက်ပြီး ဆေးကြောကာ အိမ်ရှေ့ခန်းက TV ရှေ့ထိုင်ကာ ဇတ်ကားခွေ ထည့်ကာကြည့်ကြတယ် ။ ဇတ်ကားကလည်း နိုင်ငံခြားကားမို့ ဟာသ အက်ရှင်ပေမဲ့လည်း ဇတ်ကားအစမှာကို တန်းပြီးပါလာတာဗျ ။ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးတွေ မပြန့်အောင်ကာကွယ်တဲ့ ဇတ်ကား အဲ့ဇတ်ကားမှာ ဘွိုင်ကာမင်းသားက လူဆိုးဘဲ ညီအကိုနှစ်ယောက်က ဒုံကျည်တွေကိုဖင်မှာ စွပ်ပြီး အပြစ်ခံကာ ကာကွယ်လိုက်ရတဲ့ကားလေ ။ ဇတ်ကားအစမှာ စပြိန်မွေယာဝယ်တာကို လင်မယားနှစ်ယောက်က မွေ့ယာပေါ်တက်ဆော်ပြီးစမ်းတာလေ ။ နဂိုကတည်းက ညီလေးကို ခေါင်းမထောင်အောင် ပုဆိုးကြားမှာစည်းထားတာ ညီလေးကပျောပြီး ပြန်ကျတော့မှထပ်ပြီး ဖန်သားပြင်မှာ မြင်ရပြီးအသံတွေပါထွက်လာတော့ ပုဆိုးကြားကနေ ပြန်ထောင်လာခဲ့တယ် ။ ကင်ထရိုးကိုထယူပြီး ကျော်ဖို့ကလည်း ညီလေးက ပုဆိုးထဲကနေငေါ့ထွက်နေပြီ ။ အန်တီလှ ကလည်း ဒီအတိုင်းဘဲ ထိုင်ကြည့်နေတယ် ။ သူကရယ်ပြီး ကျွန်တော့ကိုကြည့်တော့ ပုဆိုး ထဲကနေငေါ့ထွက်နေတဲ့ ညီလေးကိုမြင်သွားပြီး ဟိုဘက်ပြန်လှည့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော့လည်း စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး ဘေးကနေထိုင်နေတဲ့ အန်တီလှကိုဖက်ကာ နမ်းလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ဆီကနေ ငြင်းဆန်မူမရှိဘဲ နေတော့ ပိုဆိုးကာ သူ့ကိုနုတ်ခမ်း နမ်းကာ သူ့နို့တွေကိုချေပေးလိုက်တယ် ။ ပြောပြီးမနေဘဲ အိအိလေးနှင့်တင်းတင်းလေး ဖြစ်နေတာကိုင်လို့အရမ်းကောင်းတယ် ။ က်ှန်တော့ရဲ့အနမ်းကိုသူကလည်း ပြန်ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကိုဖက်ကာ တုံပြန်လာခဲ့တယ် ။
ဇတ်ကားက ဒီအတိုင်းဖွင့်ပြီး အချိန်ကြာကြာ လေးနမ်းပြီးမှ အန်တီကအနမ်းရပ်ကာ အခန်းထဲကိုဝင်သွားတယ် ။ သူအခန်းထဲကိုဝင် သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ဒီအတိုင်ထိုင်ကာ ကျန်ခဲ့ပြီး လိုက်သွားရကောင်းနိုး ထိုင်နေရ ကောင်းနိုးဖြစ်နေခဲ့တယ် ။ နောက်တော့ မထူးပါဘူးဆိုတဲ့ စိတ်ရိုင်းကဝင်ပြီး Tvနှင့်စက်ကို ပိတ်ကာ သူ့အခန်းကိုလိုက်သွားတယ် ။ အခန်းထဲမှာ သူက တံခါးကိုကျောပေးပြီးတော့ လှဲလျောင်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံကို ကြားနေရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ပြီး သူ့ရဲ့အနောက်ကနေဖက်ပြီး လှည့်ကာ သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ် ။သူကလည်းပြန်ဖက်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပြန်ပြီးတော့ အနမ်းကိုတုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုဖြေချလိုက်ပြီး လက်နှင့်သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ကစားပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့အကျႌကိုချွတ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကိုစို့ကာ ချေပေးလိုက်တော့ အား… အောင်ဇော်ရယ်…အား..ရှီး.. လို့ တိုးတိုးလေးညီးကာ ခေါင်းကဆံပင်ကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေမှောက်ချပြီး သူ့ပေါင်ကိုကားကာ ပြုပြင်ပြီး ညီလေးကိုသူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီးဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်တယ် ။ အသက်ကြီးပြီးမပျက်စီးသေးတဲ့ အန်တီလှရဲ့ညီမလေးက တင်းပြီးကျပ်နေတယ် ။ အား..အောင်ဇော်ရယ်…အား.. လို့ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ကို နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး မြန်မြန်လုပ်ကာ အချစ်ရည်တွေကို သူ့အထဲကိုပန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ်….ပြီးပါပြီ။
Post Views:
374
