အမလေးလေး ကောင်းတယ် ” ဟု ညည်းတွားမိသည်အထိ ဖြစ်ရပါတော့သည်

ကိုရင်ညိုမောင် ကျုပ်တို့ တရုတ်ပြည်ဘက်သွားအလုပ်လုပ်ရအော်တော်” “ဘာလို့တုန်းထွေးညိုရဲ့” “ကျုပ်လဲ သူများတွေလို နေချင်စားချင်တာပေါ့တော်ကလဲ” “အခုလဲနေနိုင်စားနိုင်တာပါပဲကွာ” “မတူဘူးလေတော်ကလဲ” “တောသူတောင်သားဆိုတာက ရှိတလှည့်မရှိတလှည့်လေကိုရင်ညိုမောင်ကလဲ ဟိုဘက်ရွာက ကောင်မတွေအလုပ်သွားလုပ်တာ အဆင်ပြေတယ် ပြောတယ် ပြန်လာတော့ အိမ်ဝိုင်းတွေဘာတွေတောင်ဝယ်လို့ လုပ်ရတဲ့အလုပ်ကလဲ တောင်ယာစိုက်တာပဲတဲ့တော်ရေ” “ဒီမှာက ရလိုက်ကုန်လိုက်နဲ့ရယ် ဟိုမှာအလုပ်လုပ်ပီး ပြန်လာတော့ ဒီဘက်မှာ လယ်လေးဘာလေး ဝယ်ရတာပေါ့တော် ဟုတ်ဘူးလား” “ငါကတော့သိပ်စိတ်မပါဘူး ထွေးညိုရာ ဒီမှာလဲအဆင်ပြေသားပဲကို” “တော်ကမလိုက်ချင်ဘူးလား။ ကျုပ်တစ်ယောက်ထဲသွားလိုက်ရမလား” “အမလေး မလုပ်ပါနဲ့မိန်းမရယ် ငါမခွဲနိုင်ဘူးဟ” “အဲ့ဒါဆို ကျုပ်နဲ့လိုက်ခဲ့စမ်းပါတော် ဟိုဘက်ရွာက ကောင်မတွေပြန်ရင်တစ်ခါထဲလိုက်သွားကျမယ်နော် ကိုညိုမောင်” “အေးပါကွာ မင်းသဘောမင်းသဘော” ထွေးညိုတစ်ယောက် လင်ယောကျာ်းဖြစ်သူနှင့်ပြောဆိုပြီးတာနှင့် ဟိုဘက်ရွာကို အပြေးလေးသွားလိုက်တော့သည်။ ရွာတောင်ပိုင်းက ကျင်စိန်တို့ အိမ်ဝိုင်းရှေ့ရောက်သော် “ကျင်စိန် ရှိလား ကျင်စိန်ရေ သူငယ်ချင်း” “ဟဲ့ ဘယ်သူတုန်း” ဟု ခြံထဲမှ မေးသံကြားလိုက်ရသည်။ “အရီးလေး ကျုပ် ထွေးညိုပါ ဟိုဘက်ရွာက” “အော် ထွေးညိုလေးလား လာခဲ့ကွယ် ညည်းသူငယ်ချင်းကတော့ အလှပြင်နေလေရဲ့ ရေခက်ဆင်းမလို့တဲ့လေ” “လိုးရှင်းဆိုလား ဘာရှင်း ဆိုလဲမသိပါဘူး လိမ်းနေရဲ့ ပြောမပြောချင်ပါဘူးအေ တကယ်ထဲ” အရီးလေး ကျင်သောင်း မြည်တွန်လို့မပီးခင်လေးပဲ အိမ်ထဲကနေ “ဟဲ့အထွေး အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့” “အေးအေး ငါလာပြီ” ဟု ပြောဆိုကာ အိမ်ပေါ်သို အပြေးလေးတက်လိုက်ပါတော့သည်။

“နင် အိမ်ထောင်ကျပြီဆို ဟုတ်လား” “အေးဟ ငါ လင်ယူလိုက်ပြီ” “ဘယ်သူနဲ့တုန်းအေ့” “ကိုရင် ညိုမောင် ပါအေ ငါတို့ရွာကပဲ” “ဟယ် ဟုတ်လား” “အေး ဟုတ်တယ်ဟ” “လူကြီးတွေအချင်းချင်းနားဖောက်ပီးပေးစားကျတာပဲတော်” “အာ့ဆို မချစ်ဘူးလို့ဆိုလိုတာလား” “ဟုတ်ပါဘူးအေ လင်နဲ့မယားဆိုတော့လဲ ချစ်ရတာပေါ့အေ့” “အေးပါ ထားပါတော့ လာရင်းကိစ္စက ဘာတုန်းအေ့” “နင် တရုတ်ပြည်မှာအဆင်ပြေတယ်ဆို” “အေးပြေတယ်လေ နင်လိုက်မလို့လား” “အေးဟ ငါနဲ့ ကိုရင် ညိုမောင် လိုက်မလို့” “ကောင်းတာပေါ့ဟ လိုက်ခဲ့လေ ပင်တော့ပင်ပန်းတယ်ဟ” “အို ဒီမှာလဲ ပင်ပန်းတာပဲ ပင်ပန်းတာချင်းအတူတူပါအေ” “အေးဟာ လိုက်ခဲ့ဒါဆိုလဲ လမ်းစရိတ်တော့ရှာလာခဲ့ဟာ” “အေးပါဟယ် သိပါတယ် ငါတို့စုထားတာရှိပါတယ်အေ” ကျင်စိန်မနဲ့ပြောပီးဆိုပီး တစ်ပါတ်လောက်နေတော့ တရုတ်ပြည်သို့ရောက်ခဲ့လေသည်။ လယ်ယာလုပ်ငန်းနှင့် မစိမ်းလှသော်လဲ သူများ တိုင်းပြည်က စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ပုံနှင့် မိမိတို့တိုင်းပြည်က လုပ်ကိုင်ပုံမှာအပုံကြီးကွာခြားလှသည်။ စက်မှုတိုင်းပြည်ဖြစ်သဖြင့် စက်ကိရိယာများစွာ အသုံးပြုကြလေသည်။ စစရောက်ချင်းတုန်းက ကိုညိုမောင်ကလယ်တောထဲဆင်းရပြီး ထွေးညိုတို့မိန်းကလေးတစ်သိုက်မှာ ခြံလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ရလေသည်။ “ကိုရင် ညိုမောင် ပင်ပန်းလာလား” “သိပ်မပန်းပန်းပါဘူးအညိုရယ် နွားနဲ့ဖက်ရုန်းရတာမှမဟုတ်တာဘဲ စက်ကြီးအနောက်ကနေထိုင်လိုက်ရတာဟာကို မပင်ပန်းပါဘူး” “ဒါပေမယ့်ဟာ အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်က ငါတို့ကို အရမ်းနှိမ်တာပဲ ကိုယ်တွေဗမာအချင်းချင်းပဲကို” “ဟိုလူကြီးမှတ်လား သောင်းဒင် ဆိုတဲ့လူ ဟိုတစ်လောကလဲ ခြံထဲလာသေးတယ် သူဌေး လူယုံဆိုပြီး မာန်တက်နေတာပါတော်” “နောက်တစ်ပါတ်ဆိုရင် မြို့က တရုတ်တွေလာကြည့်မယ်ပြောတယ်” “ဒါနဲ့ ငါထွန်စက်မောင်းတာသင်မလို့ဟ ပိုက်ဆံပိုရတယ်ပြောတယ်” “ကောင်းတာပေါ့တော်ရေ ပိုရတော့ပိုလှူနိုင်တာပေါ့ ဟုတ်ဖူးလား” “ဒါပေါ့အညိုရယ် ဒါပေမယ့်ထွန်စက်မောင်းသင်ဖို့က ကိုသောင်းဒင် ကို ပြောရဦးမယ် အဲ့ဒါ ညနေသွားမလို့” “ကျုပ်လဲလိုက်ချင်တယ်တော်ရေ” “လိုက်ခဲ့လေ အညိုလဲ နေရာကောင်းရလိုရညားပြောကျိပေါ့ ဟုတ်ဖူးလား” လင်မယားနှစ်ယောက် စကားပြောဆိုပြီးသကာလ ကိုသောင်းဒင် ရှိတဲ့အိမ်ဝိုင်းထဲသို့ ခြေလှမ်းလှမ်းလိုက်ကြသည်။

ဧည့်ခန်းထဲတွင် ကိုသောင်းဒင်က အခန့်သားထိုင်နေတာကိုတွေ့ရတော့ “ကိုသောင်းဒင် အကူအညီလေးတောင်းချင်လို့ပါဗျာ” “မင်းတို့လာရင် ဒါပဲ ဘာလဲ ပိုက်ဆံထုတ်ချင်လို့လား။ မရသေးဘူး မပေးနိုင်ဘူး” ဟု ရင့်သီးစွာအပြောခံရသည်။ “မဟုတ်ပါဘူးကိုသောင်းဒင်ရယ် ကျွန်မယောကျာ်းကို စက်မောင်းကြီးက ထွန်စက်မောင်းတာသင်ပေးမယ်ဆိုလို့ ခွင့်တောင်းကြည့်မလို့ပါ” ဟု ထွေးညိုက ပြောလိုက်တော့ သာဒင်က ထွေးညိုကိုသေသေချာချာကြည့်ပြီး “စက်မောင်းလုပ်ဖို့လွယ်တယ်ထင်လို့လား နင့်ယောကျာ်းကမောင်းဘူးလား” “မမောင်းဘူးပါဘူးရှင် ဒါပေမယ့်သင်ပေးမဲ့လူရှိရင်တတ်ပါတယ် ” “နင့်ကိုငါမြင်ဖူးသလိုပဲ ဘယ်သူလဲ ဘယ်ခြံကလဲ” “ထွေးညိုပါ တင်စိန်တို့နဲ့ပါလာတာ နံနတ်ခြံမှာအလုပ်လုပ်ရပါတယ်ရှင်” “အေးပါ ငါမှတ်ထားလိုက်မယ်” “ဒါပေမယ့် အမောင်းသင်ဖို့တော့မလွယ်ဘူး ပျက်စီးသွားရင် ဘယ်သူမှ ရော်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ငါဒီတစ်ခါ လောပန်တွေလာရင် ပြောကြည့်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား” “ကျေးဇူးပါရှင် ကူညီပါဦး” ဟုပြောပြီး လှည့်အထွက် တံခါးမှာတပ်ထားသော မှန်၏မြင်ကွင်းကနေ ကိုသောင်းဒင်ကြီးက မိမိ ဖင်ကို စားတော့မတတ် စိုက်ကြည့်နေတာ မြင်လိုက်ရလေသည်။ တစ်ပါတ်ခန့်ကြာသော် “အညိုရေ ကိုသောင်းဒင်ကြီးခေါ်ခိုင်းလို့ဟ သွားရအောင်မြန်မြန်လုပ်” ဆိုတော့ ကပြာကယာ ပြင်ဆင်ကာ အပြေးလေးထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကိုသောင်းဒင်က “ညိုမောင် ငါလောပန်တွေကိုပြောပြီးပြီ မင်းကို ထွန်စက်မောင်းသင်ဖို့ လောပန်တွေက လက်ခံတယ်” “မနက်ဖြန်က စပြီးတော့ အမောင်းသင်တော့ ဒါပေမယ့်လယ်ထဲမှာပေးမသင်ဘူးတဲ့ တစ်ခြားမှာသင်ပေးမယ်ပြောတယ်” “မင်းတစ်လလောက် သွားနေပြီးသင်ရမယ်” “ကျေးဇူးပါဗျာ ကျုပ်ဒီတစ်သက် မမေ့ပါဘူး အဲ့ကျေးဇူးကို ကျုပ်ကန်တော့ပါတယ်ဗျာ” ဆိုပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ကုန်းကန်တော့ကျတော့တာပဲ။ “ဒါနဲ့ကိုသောင်းစိန် ထွေးညိုလေးဖို့ကော တစ်ခြားအလုပ်မရှိဘူးလားဗျာ” “မင်းကလဲ လုပ်လာပြီ ဗမာတွေများတစ်ခုရပြီးရင် တစ်ခုထပ်လိုချင်တယ် မေတ္တာကိုမရှိဘူး” “လုပ်ပါ ကိုသောင်းဒင် ရယ် အားကိုးပါတယ်” “ငါစဉ်းစားဦးမယ်” “မင်းမိန်းမက အဝတ်လျှော် ထမင်းချက်တတ်လား” “တတ်တာပေါ့တော် လုပ်နေကျပါပဲ” “အဲ့ဒါဆို နေရာကျပြီဟ လောပန်တွေက ဒီမှာသုံးလလောက်နေမှာ စာဖိုမှုးတော့ပါလာမှာပဲ ငါ့ကို အဝတ်လျှော် ထမင်းချက်ဖို့လူရှာခိုင်းထားတယ်။

ပိုက်ဆံကတော့ ခြံထဲမှာထက်ပိုရမှာပေါ့ကွာ လုပ်မလား” “လုပ်ပါ့မယ်ရှင့် လုပ်ပါ့မယ်” “အဲ့ဒါဆို မနက်ဖြန်က စပြီးလာခဲ့တော့ငါ့အိမ်ကို ဟုတ်ပြီလား မင်းလဲပြင်ဆင်တော့ ခရီးထွက်ဖို့ သွားကြတော့ သွားကြတော့” ဟု ကိုသောင်းဒင် ပြောသောအခါ နှစ်ယောက်သားအပျော်တွေနှင့်ပြန်လာခဲ့ကြတော့သည်။ မနက်အိမ်သို့ရောက်သောအခါ “ကဲထွေးညို ထမင်းချက်တော့” ဟုခိုင်းသဖြင့် ထမင်းအိုးတည်ဖို့ မီးဖိုလိုက်ရှာနေတုန်း “ဒီမှာဟဲ့ ပေါင်းအိုးနဲ့တည်ရမှာ အဲ့ဒါကြောင့်ကြိုခေါ်ထားတာ အစအဆုံးသင်ပေးရဦးမယ် ဒုက္ခပဲ အရင်ကောင်မလေး ကိုပြန်ခေါ်လိုက်တာ ကောင်းမယ်ထင်ပါတယ်” ဟုပြောပြီး ထွေးညို မျက်နှာကို အကဲခတ် သလိုကြည့်လိုက်သည်။ “မလုပ်ပါနဲ့ကိုသောင်းဒင် ရယ် ကျွန်မကိုပဲခိုင်းပါ ဘာခိုင်းခိုင်းအကုန်လုပ်ပါ့မယ်” “အေးလေ ကြည့်ရသေးတာပေါ့” “နင်အချိုးမပြေလို့ကတော့ နင့်ယောကျာ်းကောနင်ကောမလွယ်ဘူးမှတ်ထားပါ” “ရေကို သေသေချာချာချိန်ပြီးထည့် ပြီးရင် ဒီခလုပ်လေးကို နှိုပ်လိုက် ရပြီ” “ဟုတ်ကဲ့” ဆိုပြီး ဆန်ကုန်းဆေးနေလိုက်သည်။ ကိုသောင်းဒင်ကြီးက တော့ မိမိတစ်ကိုယ်လုံးကို စိုက်ကြည့်နေသည်ဟု ထင်မိသည်။ မော့ကြည့်လိုက်တော့ လည်ပင်းကဟိုက်ကျနေတာကို အသေအချာစိုက်ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်သားလေးကို လက်ဖြင့်ကာလိုက်လေသည်။ ထမင်းအိုး တည်ပြီးတော့ ကိုသောင်းဒင်က “ငါ့အဝတ်တွေလျှော်ကြည့်ဦး”ဟု ခိုင်းသဖြင့် အဝတ်အစားများသွားယူကာ “ရေတွင်းဘယ်မှာတုန်း” ဟု မေးလိုက်တော့ “ရေတွင်းမရှိဘူး ရေချိုးခန်းပဲရှိတယ် အဲ့မှာလျှော်” “ဟုတ်ဟုတ်” ဆိုပြီး ကိုသောင်းဒင် ညွှန်ပြတဲ့အခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ “ကိုသောင်းဒင်ရေ ကျုပ်ဘာလုပ်ရမလဲတော့် လာပြလှည့်ဦး” “အေးအေး ငါလာမယ် ခဏစောင့် အရှေ့မှာတွေ့လား လှည့်တဲ့ဟာလေး ရှိတယ် အဲ့ဒါကိုလှည့်လိုက် ရေထွက်လာလိမ့်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့” ဆိုပြီး လှည့်လိုက်တော့ ဝေါ ဆိုပြီး အပေါ်ကနေ ရေတွေပန်းထွက်လာတယ်။ “အမလေး” ဟုအော်၍အပြင်ထွက်မလို့လုပ်တုန်း ကိုသောင်းဒင်က ပြောဝင်လာပြီး နံရံမှာရှိတဲ့ခလုပ်လေးကို ထပ်လှည့်သည်။ လှည့်လေ ရေတွေက ပိုထွက်လေပါပဲ နှစ်ယောက်သားရေပန်းအောက်မှာ ရေတွေရွှဲရွှဲစိုကုန်တော့သည်။

“တောက် ငါကွာ စိတ်တိုလာပြီ ရေပြန်ချိုး ရတော့မယ်။ ရေပန်းလဲပျက်ပြီလားမသိဘူး ဒုက္ခပဲ နင်ဟာလေ စွတ်စွတ်လုပ်တယ်” ဟုပြောပြီး ထွေးညိုလေးကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်သည်။ “တောင်းပန်ပါတယ်ရှင် တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး ကျုပ်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ” “ဘယ်လိုမှမလုပ်နဲ့ ထိုင်ပြီးအဝတ်လျှော်” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” ဆိုပြီး ရေပန်းအောက်မှာအဝတ်ထိုင်လျှော်နေလိုက်သည်။ ချည်သားအဝတ်များဝတ်ထားသဖြင့် ရေစိုကာ ကိုယ်လုံးတွင် ကပ်လျက်ရှိတော့သည်။ ခဏနေတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်သံကြားရလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုသောင်းဒင်က အခန်းထဲကနေ တံခါးပိတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်နေသည်။ “ရေတွေအပြင်ထွက်ကုန်လို့ပိတ်တာ ငါလဲရေချိုးမယ် ဟိုဘက်တိုး” “ဟုတ်ဟုတ်” ဟုပြောကာဟိုဘက်တိုးလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံတစ်လုံးယူပီး အရှေ့တည့်တည်တွင် လာထိုင်သည်။ “ထွေးညို ငါ့ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးစမ်း” “ရှင် ကျွန်မ တိုက်ပေးရမှာလား” “အေး ဟုတ်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့” ဟုပြောပြီး ကျောကုန်းကို စတင်ဆပ်ပြာနှင့်ပွတ်တိုက်တော့သည်။ “နင်ယောကျာ်းနဲ့နင် ပိုက်ဆံပိုလိုချင်တယ်မှတ်လား” “အင်း”ဟု ဆပ်ပြာတိုက်ရင်းပြန်ဖြေလိုက်တော့ “နင် ငါတို့ဆန္ဒကို လိုက်လျှောပေးရင် ပိုက်ဆံလဲပိုရမယ် အေးအေးဆေးဆေးလဲနေရမယ်။ မလိုက်လျှော ရင်တော့ အခုချက်ချင်းအိမ်ပြန်တော့ ပိုက်ဆံလဲတစ်ပြားမှရမယ်မထင်နဲ့ ရှင်းလား” “ရှင် နားမလည်ဘူး” “နားမလည်ဘူးလား အော်အေး” ဆိုပြီး ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဆွဲကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်လိုက်တော့သည်။ “ဗြိ အား မလုပ်ပါနဲ့ရှင်တောင်းပန်ပါတယ်” အကျီင်္ကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး လူကိုဆွဲထူလိုက်သည်။ ဘော်လီလေးက စနေနှစ်ခိုင်ကို မနိုင်ဝန် ထမ်းထားရတာတွေ့လိုက်ရလေသည်။ လက်ဖြင့် လှမ်းညှစ်လိုက်သောအခါ “မလုပ်ပါနဲ့ရှင်တောင်းပန်ပါတယ်” “နင်ကိုရှင်းရှင်းပဲပြောမယ် ငါနင့်ကို လိုးမယ်။အေး အဲ့ဒါက ဟိုတရုတ်တွေလာရင်လဲ နင့်ကိုလိုးမှာမို့လို့ကြိုတင်ကျင့်ပေးတဲ့သဘောပဲ နင်ကောင်းကောင်း အလိုးမခံရင် နင့်ယောကျာ်းရော နင်ကော ဒုက္ခရောက်ပြီသာမှတ် ရှင်းလား” “မလုပ်ပါနဲ့ရှင် မလုပ်ပါနဲ့” “အာ စကားကျောရှည်တယ် ကဲ ဟာ ဖြန်းးး” ပါးကို ပြင်းထန်စွာ ရိုက်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းနံရံ သို့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုဆွဲလှည့်လိုက်သည်။

ထဘီကိုဖြည်ချလိုက်တော့ ဖင်အိုးကြီးက တောင့်တင်းစွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။ “ဖင်ကတော့ရှယ်ပဲ ငါ့မယားဖြစ်ရမှာ နင်က ဟိုကောင်လို ပုပုသေးသေးနဲ့မလိုက်ဘူး” ဟုပြောကာ အနောက်မှနေရာယူလိုက်သည်။ အဖုတ်တည့်တည့်သို့ လီးဖြင့်တေ့ပြီး ခါးကိုဆွဲကာ ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့သည်။ “အားးး နာတယ် အားးး မလုပ်ပါနဲ့” “တောင်းပန်ပါတယ် အားး အမလေး သေပါပြီ” အဖုတ်လေးကို ကြီးမားသောလီးကြီးက ဆောင့်လိုးနေသဖြင့်အသဲခိုက်အောင်နာလှသည်။ မိမိလင်မဟုတ်သော ယောကျာ်းတစ်ယောက်က လိုးနေချင်းအသိကလဲ အလိုလို ဝမ်းနည်းလာပြီး မျက်ရည်များထွက်လာကာ ငိုကြွေးနေမိပါတော့သည်။ “အဟင့် ဟင့် ဟင့် လူယုတ်မာ” “အားးး သေပြီ ” “ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဗြစ် ဒုတ် ဖတ်” ဖင်နဲ့ပေါင်ရင်းရိုက်သံ တို့စည်းချင်းညီစွာ ထွက်လာတော့သည်။ “ထွေးညို ကောင်းလား” “အဟီးဟီး မသာကြီး ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ ဒီမှာနာလို့သေတော့မယ်” “အေး အဲ့ဒါအကင်းပဲရှိသေးတယ် ” “လာပြီး ပိုပြင်းတဲ့ဟာ” ဟုပြောကာ တရစပ် တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးဆောင့်ပါတော့သည်။ နို့တွေကို ဂျိုင်းအောက်မှ လှမ်းဆွဲကာ ဆွဲလိုးနေသဖြင့် ရုန်းထွက်လို့မရပါ အနောက်ကနေ အားရအောင်လိုးပြီးသောအခါ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် အပြင်သို့ဆွဲခေါ်လာလေသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့တွန်းလှဲလိုက်ပြီး “နင့်အတွက်ပါဟာ ငြိမ်ငြိမ် ခံလိုက် အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် အားလုံး” “ဟီးးး ကိုသောင်းဒင် ရယ်တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့နော်” လိုးပဲလိုးနေပြီ တောင်းပန်မနေနဲ့တော့ဟုပြောကာ ကုတင်ပေါ်သို့လှမ်းတက်လာပါတော့သည်။ ထွေးညိုလေးရဲ့ပေါင်ကိုလက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လီးဖြင့် အသာတေ့လိုက်သည်။ အောက်က အငြိမ်မနေပဲ လှုပ်ရှားနေသဖြင့် ခန္နာကိုယ်ကိုကိုင်းကာ “နင့်လင်အဆင်ပြေတာမမြင်ချင်ဘူးလား” ဟု လေသံမာမာဖြင့်မေးလိုက်တော့ “မြင်ချင်ပါတယ် ကိုသောင်းဒင်ရယ်” ဟုဖြေသည်။ “အေး ဒါဆို ငါ့ကို နင့်လင်လိုသဘောထား ငါအဆင်ပြေရင် အကုန်အဆင်ပြေမယ် ငါဒေါသထွက်ရင် ဘာဖြစ်လာမယ်ဆိုတာ ငါကိုယ်တိုင်တောင် မသိဘူး ရှင်းလား” ဆိုပြီး အားကုန် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်” “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်” “အားး အ အားးး” “ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်” လင်ဖြစ်သူကို ချစ်သည့်စိတ်ကြောင့် အံကြိတ် ခံနေရသော်လည်း နာကျင်လှသည် ထွေးညို အဖုတ်လေးမှာ ကိုညိုမောင် တစ်ယောက်၏ လီးက လွဲရင် ဘယ်လီးမှ မဝင်ဖူးသောကြောင့် ယခုလီးကြီးဒဏ်ကို ပိုးစိုးပက်စက်ခံနေရသည်။ သာဒင်ကလဲ အားမနာပဲ အတင်းဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသည်။ အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်နေရင်းကနေ “ထွေးညို နင် အပေါ်ကနေလိုးဖူးလား” “ဟင့်အင်း မလုပ်ဖူးဘူး” “အာ့ဆို လိုးကြည့်” “မလုပ်တက်ဘူး” “လုပ်ကြည့်ဟာ” ဆိုပြီး အတင်းဆွဲထူသည်။ လီးမချွတ်ပဲ ဆွဲအထူခံလိုက်ရတော့ စောက်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ဆွဲညစ်သလိုဖြစ်ပြီး အတွေ့ထူးကိုခံစားလိုက်ရသည်။ လီးကြီးကလဲ မိမိ လင်ထက်ကြီးသည့်အပြင် မာတာကလဲ သံချောင်းကဲ့သို မာလှသဖြင့် အဖုတ်ကို ဒုတ်ဖြင့်ထိုးထားသကဲ့သို့ရှိလှသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်မိလျှက်သားဖြစ်တော့ ကိုသောင်းဒင် ၏ပါးစပ်က နို့အုံပေါ်သို့အချိန်မဆိုင်းရောက်လာသည် “အို အား အား” ကရောင်ကတန်းအော်လိုက်ရသည့်အထိ ဖြစ်မိသွားတယ်။ ကြက်သီးများက တစ်ကိုယ်လုံးထသွားပြီး အဖုတ်က လီးကိုညှစ်မိရက်သား ဖြစ်သွား သည်။ ကိုသောင်းဒင် က နို့တစ်ဖက်ကိုစို့ရင်း ထိုင်နေသည့်ဖင်ကို အနောက်ဖက်ကိုရွှေ့လိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲ က လီးက ကိုယ်ခန္နာနှင့် အတူ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်ကို အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကနေ ခံစားမိလိုက်သည်။ ကိုသောင်းဒင်၏ပုခုံးကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ လှမ်းဖက်မိလိုက်သော အချိန် ကိုသောင်းဒင်က ထွေးညိုလေး၏ဖင်လုံးကို ညာဖက်လက် ခါးကို ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့်လှမ်းဖက်ပြီး နို့သီးခေါင်းကို အားကုန်စို့ကာ ခါးကို နှဲ့ပြီး အားဖြင့်ကပ်ညှောင့်သည်။ “ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ် အာ့” လီးတစ်ဆုံးဝင်ပြီးမကြာသေး နောက်တစ်ကြိမ်ထက်ဆောင့်ချင်းကိုခံလိုက်ရပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်က အလိုအလျှောက် ကိုသောင်းဒင် ခါးကို ဖက်မိလျှက်သားဖြစ်ကာ ရင်ဘက်က ကော့ပေးပြီးဖြစ်နေလေသည်။ သောင်းဒင်လဲ ထွေးညိုတစ်ယောက် ကာမဆိပ်တက်နေပြီကိုသိသဖြင့် ရသလောက်ဖြင့် အသာအယာလိုးပေးနေတော့သည်။ ခါးကိုခြေထောက်ဖြင့် ဖမ်းချိတ်ထားသောကြောင့် လီးကိုအပြင်ဘက် အများကြီး ဆွဲမထုတ် နိုင်ပေ ရသလောက် လက်သုံးလုံးလေးလုံးလောက် ထုတ်ပြီး ကပ်ညှောင့်နေရလေသည်။ ထွေးညို ဖင်လုံးတွေကို လက်ဖြင့်ဆွဲမပြီး အပေါ်သို့ ပင့်တင်ကာမလိုက်တော့ ထွေးညိုလေးက နို့စို့နေသောပါးစပ် လွတ်သွားမှာစိုးသည့်အလား ခေါင်းကိုအတင်းဖိကပ်ထားလေသည်။

လီးဒစ်မျှသာ ကျန်တော့သည့်အချိန်တွင် လက်က်ုလွှတ်ချလိုက်သဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးအလေးချိန်က လီးပေါ်ဆောင့်ချမိသားဖြစ်သွားသည်။ “ဗြစ် ဒုတ်” လီးကြီးက ဖြောင့်တန်းစွာ သားအိမ်သို့တိုင်အောင် အရှိန်ပြင်းစွာ ပြေးဆောင့်သည်။ အောင့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ခံစားချက်ကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ထွေးညိုလေးတစ်ယောက် မျက်နှာလေးပင်အပေါ်မော့သွားရသည်။ ကိုညိုမောင် တစ်ယောက် လယ်ထွန်စက် တစ်စီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မောင်းနှင်လျှက်ရှိသည်။ တစ်ခါမှမမောင်းဖူးသဖြင့် ယခု ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျမောင်းနေရသောကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်နှင့် ပျော်ရွှင်စိတ်ပါ ရောထွေးနေလေသည်။ ရွာပြန်လျှင် တစ်စီးခန့် ဝယ်ထားပြီး မိမိ လယ်ယာများကို ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးရန်သာ စိတ်စောလျှက် ရှိနေတော့သည်။ ထွေးညို တစ်ယောက် သောင်းဒင် ၏ ပက်ပက်ဆက်ဆက် လိုးဆောင့်ခံနေရသည်ကိုသာ သိရှိ ခဲ့လျှင်တော့ ပြုံးပျော် နိုင်ပါတော့မလားမသိပေ။ ကိုသောင်းဒင်၏ကာမ ပညာပို့ချ ချက်များကို ထွေးညိုတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီးသင်ယူနေရသည်။ မိမိ လင်ယောကျာ်းအပေါ် ဖောက်ပြန် မိသလို ဖြစ်သဖြင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသော်လည်း လင်မယားနှစ်ယောက် အဆင်ပြေရေး အတွက် အနစ်နာခံရ သည်ဟု ဖြည့်တွေးကာ ကိုသောင်းဒင် ပြုသမျှ နုနေရခြင်းဖြစ်သည်။ ပညာကလဲ စုံလင်လှသည် လေးဘက်ထောက်၍လိုးသည် ဖင်ထောင်ကုန်း၍ လိုးသည် ကုတင် ပေါ်တွင် လိုး၍အားမရသဖြင့် ထိုင်ခုံပေါ်တွင် လိုးသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လဲ အနားမပေး။ ထိုနေ့က တနေကုန် ကိုသောင်းဒင်၏အလိုးကို ခံရ ပြီး လူမျော့မျော့သာ ကျန်တော့သည်အထိ အားကုန်ခန်းသွားရသည်။ နောက်နေ့မှ စ၍ ယခင်နေသည့် တန်းရားတွင်မနေရတော့ပဲ ကိုသောင်းဒင် အိမ်ဝိုင်းတွင် ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ရမည် ဟု မှာလိုက်သဖြင့် မိမိ ပိုင်ဆိုင်သောပစ္စည်းများကို သိမ်းဆည်းလျှက်ရှိနေပါတော့သည်။ ထိုညက တစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရသော်လည်း တနေကုန် အလိုးခံထားရသည်ကိုပြန်လည်းတွေးမိရင်း ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် တိတ်တဆိတ် ငိုကြွေးနေမိသည်။ မနက်မိုးလင်း နိုးလာတော့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲကာ ပစ္စည်းများယူပြီး ကိုသောင်းဒင် အိမ်ဝိုင်းသို့ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

အိမ်ထဲရောက်တော့ “ထွေးညို လာလာ ဒီခုံမှာထိုင်လိုက်” ဆိုပြီး ခုံနှစ်လုံးလာချပေးသည်။ ခုံတစ်လုံးနှင့်တစ်လုံးကြား ရှစ်လက်မခန့်ခြားထားပြီး ချထားသဖြင့် ဘယ်ခုံမှာထိုင်ရမှာလဲ ဟုမေးလိုက်တော့ ကိုသောင်းဒင်က တစ်လုံးကို ခြေထောက်တစ်ဖက်စီ တင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက် ဟုပြောသဖြင့် အိမ်သာတက်သကဲ့သို ထဘီကိုမကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုသောင်းဒင်က ဒူးကို အနည်းငယ်ကွေးကာ ပုဆိုးကိုလှန်တင်ပြီး ငါမနက်အစောကြီးထဲက တောင်နေတာဟ နင်လာတာနောက်ကျလိုက်တာ ဆိုပြီး အဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကို တစ်ခါထဲ အဆုံးဆောင့်လိုးတော့သည်။ “ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “ဗျစ်… ဇွိ … ဇွိ …ဇွပ် …ဇွပ်” “ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်” “ကိုသောင်းဒင်ရယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ အား အား အား ကုတင်ပေါ်မှာလုပ်ပါ ဘယ်လိုကြီးလုပ်နေတာလဲ” ဟုပြောလိုက်တော့ “အားး အ အားးး” “ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “အား…ရှီးးးးးးးးး” “ကောင်းလိုက်တာထွေးညိုရယ် နင်ကတော့ရှယ်ပဲ ဟာ စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်” ဆိုပြီး အားကုန်ဆောင့်ပါတော့သည်။ ငါးမိနစ်ခန့် ဆောင့်ပြီးတော့ ပေါင်တန်တွေကိုဆွဲမလိုက်သဖြင့် လိုးနေရင်းတန်းလန်း လေပေါ်ပါလာပါတော့သည်။ အလန့်တကြား အားကုန်ဖက်ထားမိပြီး ကိုသောင်းဒင်ကလဲ မတ်တပ်ရပ်ကာ အမြန်လိုးဆောင့်တော့သည်။ “ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း” “ဗျစ်… ဇွိ … ဇွိ …ဇွပ် …ဇွပ်” “ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်” “အားးး အားးး အားးးး အဟင့်” “အင့် အင့် အား အား ရှီး” ထွေးညို တစ်ယောက် အလိုလို ညည်းညူ မိလျှက်သားဖြစ်နေသည်။ စောစောစီးစီး သန်သန်မာမာယောကျာ်းတစ်ယောက်က အသားကုန် မတွေ့ဘူးသောနည်းဖြင့်ဆောင့်လိုးနေသောကြောင့် စိတ်ကိုထိန်းချုပ်လိုမရပဲ ကာမရေယဉ်ကြောမှာ မျောချင်လာပါတော့သည်။ ကိုသောင်းဒင်က အံ့ကိုကြိတ်ပြီးဆောင့်ပေးနေတာကိုမြင်လိုက်ရတော့ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ခါ ပြန်လည်ဖက်ရင်း အလိုးခံနေပါတော့သည်။ ကိုသောင်းဒင်လဲ မနေ့က ကဲ့သို့ မဟုတ်ပဲ ယနေ့ထွေးညိုလေးက စိတ်ပါသကဲ့သို့ရှိသဖြင့် စိတ်ကျေနပ်ကာ အားပါးတရလိုးဆောင့်နေပါတော့တယ်။ ထွေးညိုကိုယ်လုံးလေးကို မကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေရင်း ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်ဖျက် တင်လိုက်သည်။ “လေးဘက်ကုန်းဟာ” ဟုပြောတော့ ထွေးညိုက လေးဘက်ကုန်းလိုက်ပြီး ခါးကိုအသာကော့ပေးထားလိုက်သည်။

လီးမှာ ကွန်ဒုံးဖောက်စွတ်လိုက်ပြီး အနောက်ကနေ အသာတေ့ကာ ခါးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ဝကို လီးတေ့ခံလိုက်ရသဖြင့် အပေါက်မှားနေကြောင်းလှည့်ပြောမလို့ပြင်တုန်း ဖင်ဝထဲကို လီးထိပ်က ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာသည်။ “ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်” “အားး နာတယ် နာတယ်” “အပေါက်မှားနေပြီ” “အားး နာတယ်ရှင့်” ဟု အော်ဟစ်ရုန်းကန်ရင်းပြောလိုက်တော့ “ငြိမ်ငြိမ်နေ စိတ်လျှော့ထား” “တင်းမထားနဲ့” ဆိုပြီး ဆက်ထိုးထည့်နေပါသည်။ “အားး မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အားးး” ဖင်ဝက အားကုန် ညှစ်ထားသောကြောင့် “နင် ဖင်မခံဘူးသေးဘူးလား” ဟု ကိုသောင်းဒင်က လှမ်းမေးသည်။ “မခံဘူးဘူး အားး အမေ့နာတယ်” နာကျင်စွာခံစားရသောကြောင့် ထွေးညိဲကိုယ်လုံးလေး တစ်ဆက်ဆက် တုန်ခါလျှက်ရှိသည်။ တောသူတောင်သားဖြစ်သည့်အားလျှော်စွာ မိုးချုပ်သည်နှင့် မီးခွက်မှိတ် ပါက်လက်လှန်ပေးယုံသာကြုံဘူးသောကြောင့် ဖင်အလိုးခံရသည်ကိုမကြုံဘူးချေ။ လိုးနည်းပေါင်းစုံကိုလဲ ကိုသောင်းဒင် နှင့်တွေ့မှသာ တွေ့ကြုံဘူးတာဖြစ်ပြီး အခု ဖင်ပါကင်ပါအဖွင့်ခံနေရလေသည်။ဖင်ခံဘူးချင်းမရှိကြောင်းသိရှိသည်နှင့် ကိုသောင်းဒင်တစ်ယောက် ပို၍ပျော်ရွှင်သွားသည်။ လေးဘက်ကုန်းထားသော ထွေးညိုရဲ့ပေါင်ကြားကို လက် လှမ်းနိုက်ပီး အဖုတ်ထဲလက်နှစ်ချောင်းခန့်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ” အင့် အမေ့ ” ထွေးညို ရင်ထဲ ဘလောင်ဆန်သွားရသည် အဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်း ဖင်ထဲကိုလီးဒစ်ဖြင့် ထိုးထည့်ထားသောကြောင့် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း ကိုသောင်းဒင်က လက်ကိုစတင်အသွင်းအထုတ်စလုပ်တော့သည်။ ဖော်မပြနိုင်တဲ့ခံစားမှု ဖြစ်ပေါ်လာပီး အရည်တွေစိမ့်ကျလာပါတော့သည်။ ” ထွေးညိုလေး စိတ်ပါလာပီလား ” ဟု ကိုသောင်းဒင်က အနားနားကပ်မေးတော့ ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်မိသလားတောင်မသိတော့ပါ ဒစ်ဖျားလေး ဝင်နေတာကို ထပ်ပီးထိုးသွင်းလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်က လက်ကို ညှစ်လာသည်။ ” ဖင်ကိုတင်းမထားနဲ့ထွေးညိုလျှော့ထား ” ” စိတ်လျှော့ထား ” ထွေးညို စိတ်ကိုဒုန်းဒုန်းချပီး လျှော့ပေးလိုက်တော့ လီးကြီးက တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်လာသည်။ အော်ချင်စိတ်ကို မနဲ ထိန်းချုပ်ပီး မြန်မြန်ပီးပါတော့ဟုသာစိတ်ထဲက ဆုတောင်းရင်း အံကြိတ်ခံနေရသည်။

တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်သွားသော လီးကို ကြည့်ရင်း ကိုသောင်းဒင်တစ်ယောက် အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့သည်။ အဖုတ်ထဲက လက်ကို ပြန်ထုတ်ပီး ခါးကို စုံကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်လိုးပါတော့သည်။ ” အားး အမလေး သေပါပီ ” ” အားး ပြန်ထုတ်ပါ မရဘူး ” ” မခံနိုင်ဘူး အား အား အား ” ထွေးညို အော်ဟစ်သံကို ဂရုမထားတော့ပဲ အဝင်အထွက်မှန်အောင်သာ ကြိုးစား နေတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း အော်ဟစ်သံတွေအစား ညည်းညူ သံတွေ အစားထိုး ဝင်ရောက်လာပြီး ထွေးညို တစ်ယောက် အရုပ်ကြိုးပျက် ကုတင်ပေါ် လဲ ကျသွားပါတော့သည်။ ” ထွေးညို အဆင်ပြေရဲ့လား ” ” အရမ်းနာတယ်ကိုသောင်းဒင် ” ” မလုပ်ပါနဲ့ နောက်တစ်ခါ ” ” လောပန်တွေလာရင် ဒီထက်ဆိုးမှာဟ ” ” နင်ခံနိုင်ရည် ရှိအောင် ခုထဲက ကျင့်ထားရမယ် ” ” သိလား အခုတော့ နားချင်လဲ နားဦး ” ” ငါနင့်ကိုသနားလို့ ကျင့်ပေးနေတာ ” ” ခနနားလိုက်ဦးနော် သိလား ” ဆိုပီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသွားပါတော့သည်။ အသက်ကိုမှန်အောင် ရှုသွင်းနေရင်း အမောဖြေကာ အဝတ်အစားများပြန်ဝတ် လိုက်ပါတော့သည်။ ကိုသောင်းဒင်၏ ကာမသင်တန်းကို တစ်ပါတ်ခန့်တက်ပီးသောအခါ ထွေးညို တစ်ယောက် ပညာစုံလာခဲ့သည် ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်လိုပုံစံနေရမည်။ ဘယ်လိုအော်ဟစ်ညည်းညူရမည်ကို တက်မြောက်လာခဲ့သည်။ ကိုသောင်းဒင်ကလဲ မညှာခဲ့ပါ။ရှေ့ကောနောက်ကော မနားရအောင် ချသည် နေရာစုံမှာလိုးသည်။ တစ်နေထဲတွင် ဆယ်ချီလောက် ပီးအောင် လိုးနိုင်ဆော်နိုင်လေသည်။ ” ထွေးညို မနက်ဖြန်ဆိုရင် လောပန်တွေလာတော့မယ်ဟ ” ” နင်အဆင်သင့်ဖြစ်ပီလား ” ” ဖြစ်ပါပီ ကိုသောင်းဒင် ” ” အေး သူတို့နဲ့အဆင်ပြေရင် နင်လဲ ပိုက်ဆံရမယ် နင့်ယောကျာ်းလဲအဆင်ပြေမယ် ငါလဲ မျက်နှာကောင်းရတာပေါ့ဟာ နော် ” ” နောက်နေ့တွေကျရင် ငါနင့်အနားကပ်လို့မရတော့ဘူး ” ” အားတဲ့အချိန်လာမှာပေါ့ ကိုသောင်းဒင်ကလဲ ” ” နင်အားချိန်ရှိပါစေဦး ဟာ ” ” ငါသိတယ် နင်အားမှာမဟုတ်ဘူး ” “လာထွေးညို ရေချိုးခန်းထဲသွားရအောင် ” ဟုခေါ်သဖြင့် ” ကျုပ်ရှေ့ကသွားမယ် ” ဟုပြောကာ ဖင်လေးလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့် လမ်းလျှောက်ပြလိုက်တော့သည်။

ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ရေပန်းကို ဖွင့်ချလိုက်ပီး “လာပါဦးကိုသောင်းဒင်ရဲ့ ကျုပ် ဘယ်လောက်တက်နေပီလဲမသိချင်ဘူးလား ” ဟုမေးလိုက်သောအခါ ကိုသောင်းဒင်က ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာသည်။ ဘာမှ မလှုပ်ရှားသေးခင် ထွေးညိုက ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပီး ကိုသောင်းဒင် ပါးစပ်ကို လှမ်း နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ ကိုသောင်းဒင် ကအပြန်အလှန် နမ်းနေရင်း ထွေးညို ဖင်အိုးတွေကို လှမ်းညှစ်သည်။ ထွေးညို က ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပီး ကိုသောင်းဒင် လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ပေါင်းကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်လေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြားထဲကို လျှောတိုက်ဝင်သွားပီး အဖုတ်ကိုပွတ်ဆွဲသကဲ့သို့ဖြစ်နေလေသည်။ ကိုသောင်းဒင်က ထွေးညိုကို တစ်ဖက်သို့ဆွဲလှည့်လိုက်ပီး ဖင်ဝကို လီးဒစ်ဖြင့်တေ့လိုက်သည် ” ဒီနေ့က နောက်ဆုံးပဲ ဖင်ပဲလိုးတော့မယ် ” ဆိုပီး လီးဒစ်ကိုထိုးထည့်တော့သည်။နေ့စဉ် ရက်ဆက် လိုးခံနေရသောကြောင့် ဖင်ဝမှာ ကျယ်နေပီး လီးတစ်ဆုံးထိ တစိရစ်ချင်းဝင်သွားပါတော့သည်။ ထွေးညိုက နံရံကို လက်ဖြင့်ထောက်ကာ အနောက်ဘင်သို့ ပြန်ကော့ပေးချင်းဖြင် စတင်လိုက်သည်။ ” ဗြစ် ဗြစ် ဖက် ဖက် ရှူးးးး ” ဖင်ထဲသို့ လီးက အချက်မှန်မှန် တိုးဝင် လိုးခွဲနေသည်။ ကိုသောင်းဒင်ကလဲ နို့တွေကို လှမ်းဆွဲရင်း ထွေးညို ဆောင့်ချက်တွေကို အလိုက်သင့် ပြန်ဆောင့်နေပါတော့သည်။ “့ဖတ်.. ဖတ် … ဖွတ် စွတ် ပြွတ် အင့် အ အ ဖတ် စွပ် စွပ် စွပ်စွပ် ” ” အားအီးအား အိုး ” ” ကောင်းလားထွေးညို ” ” ကောင်းတယ် အားး အရမ်းကောင်းတယ် ” ” အင်း ကုတင်ပေါ်သွားရအောင် ” ဟုပြောကာ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ဖင်လိုးမပျက် ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ ထွေးညိုက ရှေ့တစ်လှမ်းတိုးလိုက်တိုင်း အနောက်က နေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း ကိုသောင်းဒင်က လိုက်လာသည်။ လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဖြင့် ကုတင်ပေါ်ရောက်လာတော့ ကိုသောင်းဒင်က ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးတစ်လုံးထိုးထည့်ပီး လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည် ဗြွတ် ဆိုပီး လီးတန်ထွက်သွားသည်နှင့် ကိုသောင်းဒင်က အချိန်မဆိုင်းပဲ အဖုတ်ထဲ ဆောင့်ချလိုးသည်။

” ဖတ် ဖတ် ဖတ်” ဗျစ်… ဇွိ … ဇွိ …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ” ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ” ဖင်ထဲကလီး ထွက်ပီး အဖုတ်ထဲ တန်းဝင်သွားတော့ ထွေးညို ကော့တက်ပီး ” အားး ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ” ” အားး အမလေး ကိုသောင်းဒင်ရဲ့ ” ဟုအော်ဟစ်နေပါတော့သည်။ ကိုသောင်းဒင်လဲ အဖုတ် တစ်လှည်း ဖင်တစ်လှည့် လိုးရင်း ကာမပန်းတိုင်ကိုတက်လှမ်းလိုက်ပါတော့သည် ခင်ဗျာ။ ။ ကိုသောင်းဒင်နှင့် နေ့ရောညပါ ကာမဆက်ယှက်ခဲ့ပီး မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။ဆယ်နာရီထိုးလောက် ကိုသောင်းဒင်က လာနှိုးပီး “ထွေးညို သူတို့လာတော့မယ် ငါနင့်အနားကပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး သူတို့ဘာလုပ်လုပ်မငြင်းနဲ့သိလား ” ” ဟုတ်ကဲ့ ကိုသောင်းဒင် ကျွန်မ နားလည်ပါတယ် ” “အေးပါ ဒ့ါဆို ငါသွားကြိုလိုက်ဦးမယ် လောပန်တွေစိတ်မပျက်စေနဲ့ဟာ နော် “ဟု ထပ်မံသတိပေးပီး ကိုသောင်းဒင် အပြင်သို့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ထွေးညို လဲ လုပ်စရာမရှိတာနဲ့ အိပ်ပီးစောင့်နေလိုက်တယ်။ ညနေ သုံးနာရီထိုးခါနီးလောက် ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့မှာဆူညံဆူညံ အသံကြားတာနဲ့ထွက်ကြည့်လိုက်တယ်။ကိုသောင်းဒင်နဲ့ တရုတ် လေးယောက်လောက်ဝင်လာတာ ဘယ်သူက လောပန်မှန်းလဲမသိဘူး အားလုံးက သုံးဆယ်ကျော်တွေ ကြီးပဲ။ ရွယ်တူ လုံးတူဒေါက်တူ တွေပါ။ အဲ့ဒါနဲ့ အိမ်ရှေ့ ခန်းထဲ ထွက်ပီး ကြိုလိုက်တော့ တရုတ် တစ်ယောက်က ထွေးညိုကို တစ်ချက် လှည့်ကြည့်ပီး ကိုသောင်းဒင်းကို ” သောင်းဒင် ထားရှိရှည် ” ဟု မေးလိုက်သည်။ ကိုသောင်းဒင်က တိုးတိုးလေး ဘာကပ်ပြောလိုက်လဲမသိဘူး ” အော် ဝေါ်ကျိသောက် ဝေါ်ကျိသောက် ” ဟုပြောပီး ထွေးညိုဘက်လှည့်ကာ ” နီ ကျိုက်ကန့်မာ ကွိုက်လိုင် ကွိုက်လိုင် ” ဟုပြောသဖြင့် ကိုသောင်းဒင်မျက်နှာကြည့်ပီး မေးဆတ်ပြလိုက်တော့ ” ဟဲ လာလာ မြန်မြန်လာ နင့်ကိုခေါ်နေတာဟ ” ဟုပြောသဖြင့် အပြေးလေးအနားသွားလိုက်ပါတော့သည်။တရုတ်ကောင်းလေးငယ်ငယ်တစ်ယောက်က တစ်ကိုယ်လုံးသေသေချာချာကြည့်ပီး ” ထား ရှိ ဖျောက်လျှ ” ကိုသောင်းဒင်က မျက်နှာကြီးပြုံးလျက် ” သွေ့သွေ့ ဖျောင်းလျှ ဟန်း ဖောျင့်လျှ ” ဟုပြောလိုက်ပါတော့သည်။

တရုတ်လေးက ထွေးညို ကိုယ်လုံးကို တစ်ပါတ်လှည့်ကြည့်ပီး လက်မထောင်ပြသည်။ပီးတော့ ” ထားဂျောက်ဆမားမိန်းဇစ် ” ဟု မေးလိုက်တော့ ကိုသောင်းဒင်က ” ထားစု ထွေးညို ” ဟု ပြန်လည်ဖြေကြားလိုက်သည်။ ” အော် အိုခေ အိုကေ ” ” တုံးစီဟောင်မား ” ဟု ကိုသောင်းဒင် က မေးလိုက်တော့ လက်မကြီးထောင်ပီး ” ဟန်းဟောင် ဟန်းဟောင် သောင်းဒင် ရှဲရှဲ နီ ရှဲရှဲနီ” ဟု ပြန်လည်ဖြေကြားသည်။ ကိုသောင်းဒင်က ” မိန်းယိုကွင်းချိ လော်ပန် ပုခက်ချိ ပုခက်ချိ ” ဟုပြောလိုက်ပီး ထွေးညိုကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြသည်။ လောပန်တွေက အကီၤျတွေချွတ်လိုက်ပီး ဘေးနားက ခြင်းထဲ သို့ထည့်လိုက်သည်။ ထွေးညိုက ကိုသောင်းဒင် ပြောထားပီး ဖြစ်သဖြင့် ခြင်းတောင်းလေးကို ယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ သို့ အဝတ်လျှော်ရန် ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ အဝတ်လျှော်နေတုန်း အပြင်ကနေ ခြေသံတွေကြားရပီး တစ်ပြိုင်နက် တံခါးခေါက်သံပါ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တရုတ်လေးယောက်နှင့်ကိုသောင်းဒင်ပါ ဝင်လာပီး ရေချိုးခန်းထဲ လူခြောက်ယောက်ဖြင့်ပြည့်သွားပါတော့သည်။ အသက်ငယ်ငယ်တရုတ်တစ်ယောက်က ရေပန်းကိုဖွင့်ချလိုက်ပီး ထွေးညိုကို ဖက်လိုက်တော့ အကုန်လုံးက တဟားဟား ဖြင့် ထရီကျပါတော့တယ်။ ထွေးညိုကလဲအလိုက်သတိ ဖြင့် ပြန်လည် ဖက်ထားပီး ပြန်လည်ရီမောနေတုန်း တစ်ယောက်က ထွေးညို အနောက်ဖက်မှ နေရာ ယူကာ ထမိန် ကို ချွတ်ချလိုက်ပီး ဖင်ကြားကို လီးဖြင့်ထောက်ထားသည် အရှေ့က တစ်ယောက်က အကီၤျ ကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပီး ပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကြည့်ကာ လက်ဖြင့်နယ်ပါတော့သည်။ ခနနေတော့ ထွေးညိုမှာ လောပန် လေးယောက်ကြားထဲညှပ်နေပီး သူတို့ လက် ရှစ်ချောင်းက တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ ပွတ်သတ်နေပါတော့သည်။ အကုန်လုံးအဝတ်အစားတွေချွတ်ထားပီး ကိုယ်လုံးတီးတွေဖြင့် ထွေးညိုကို ဝိုင်းပါတ်ခါ ပွတ်သတ်သူက ပွတ် နို့ညှစ်သူက ညှစ် အဖုတ်နှိုက်သူက နှိုက်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်ကာ စကားမပြောဖြစ်ကျတော့ချေ ရေချိုးခန်းထဲတွင်တော့ ထွေးညို တစ်ယောက်၏ညည်းတွားသံလေးတွေသာ ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ထွေးညို အရှေ့က နေ အဖုတ်နှိုက်နေတဲ့တစ်ယောက်က ပေါင်လုံးကြားကနေဆွဲမလိုက်တော့ အသာအယာပုခုံးလေးလှမ်းဖက်ပီး ညိမ်နေလိုက်တယ် အဲ့ဒီအချိန်မှာ တစ်ချိန်လုံးဘေးနားကနေ ကြည့်နေတဲ့ ကိုသောင်းဒင်က တရုတ်လေးလီးကို ကလက်ဖြင့်ကိုင်က အဖုတ်ဝမှာတေ့ပေးပါတော့သည်။ ထွေးညိုလဲ အသက်အောင့်ပီး ခေါင်းမော့ထားလိုက်တော့ လီးက ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်လာပီး ဆီးခုံနှစ်ခုထိမိမှ ထွေးညို အသက်ကို ပြန်ရှုထုတ်လိုက်သည်။ အားးး ရှီးးး ဟုညည်းလိုက်တော့ ဘေးနှစ်ဖက်မှာ ရှိတဲ့တရုတ် နှစ်ယောက်က ထွေးညို လက်နှစ်ဖက်ကို သူတို့ ပုခုံးပေါ်သို့ပြောင်းတင်ပေးသည်။ ထွေးညိုက ဘေးနှစ်ဖက်ရှိ တရုတ် နှစ်ယောက်ကို အားပြုကာ အရှေ့မှ တရုတ်က လီးကို အဖုတ်ထဲထည့်ပီး ကပ်ညှောင့်ပါတော့သည်။ အလိုက်သင့်လေး ပြန်ခုန်ပေးနေလိုက်ပီး ပါးစပ်ကနေလဲ ဟုတ်သော်ရှိမဟုတ်သော်ရှိ ” အား…ရှီးးးးးးးးး ” ” အားးး အားးး အားးးး အဟင့်” ” အင့် အင့် အား အား ရှီး ” အော်တက်သမျှ အကုန်အော်ပေးလိုက်တော့ တရုတ်လေးယောက်လဲ မာန်တွေထကာ လိုးနေသောတစ်ယောက်က အားပိုထည့်ကာဆောင့်သည်။ဘေးက နှစ်ယောက်က နို့တွေကို ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းစုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝုန်းဒိုင်းကြဲနေပါတော့သည်။ အနောက်ကတစ်ယောက်က ထွေးညို ကျောကုန်းကို တွန်းမပီး အရှေ့ဘက်သို့တွန်းတင်သည်။ ထွေးညို ဖင်လေး ခပ်ကုန်းကုန်းဖြစ်နေတုန်း သူ့လီးဖင့် ဖင်ပေါက်ဝကို လှမ်းထိုးသည်။ ထွေးညို စိမ့်ကနဲ့တစ်ချက်ဖြစ်ပီး ဖင်ဝကိုဖြေလျှော့ပေးလိုက်သည်။ ဖင်ထဲသို့ လီးက တစ်ရစ်ချင်းတိုးဝင်လာပီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အပြင်သို့ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထွေးညို ဖင်ခံဖူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို ဖင်ကောအဖုတ်ပါ တစ်ပြိုင်ထဲ အလိုးခံဘူးချင်းမရှိပါ ထို့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်လာပီး အရှေ့က တရုတ်ကို ညှစ်ဖက်ထားမိပါတော့သည်။ ဘေးနှစ်ဖက်က လူတွေကတော့ နို့တွေပွတ်နေရင်ူကနေ ဖင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီကို ဆွဲမပေးထားသည်။ အနောက်က တရုတ်က နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်သွင်းတုန်း အရှေ့က တရုတ်က အဖုတ်ထဲ က လီးကိုအပြင်သို့ပြန်ထုတ်သည်။ ဖင်ထဲလီးတစ်ဆုံးဝင်မှသာ အဖုတ်ထဲသို့ လီးက ပြန်တိုးဝင်လာသည်။