“ ဦးလေး…..အဲဒီအိမ်ရှေ့မှာရပ်…..ရပ်…..”
“ ကျွိ….”
“ ဟုတ်တယ် ဦးလေးရေ…ကျေးဇူးပဲ…”
သင်းသင်း တစ်ယောက် ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီး ဆိုက်ကားခ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်..။ အထုပ်အပိုးများကို သယ်ပြီး ခြံတံခါးဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်လေသည်..။ အထုပ်အပိုးဆိုပေမယ့် ခရီးဆောင်အိတ်တစ်လုံးနှင့် လက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးမျှသာ ဖြစ်သည်.။
ခြံတံခါးသော့ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်သည်..။ အိမ်ထဲသို့ တောက်လျှောက်ပဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်..။ ခြံတံခါးကို သော့ခတ်ထားသဖြင့် ဒီအချိန်မှာဆိုလျင် နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်မှာ ရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဟူ၍ တွက်ဆထားပြီး ဖြစ်သည်..။
အိမ်အဝတွင် အိမ်တံခါးက အပြင်မှ သော့မခတ်ထားပဲ ပိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ ဒီတော့ သင်းသင်းမှာ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားရသည်..။ ဒီအချိန်ဆိုလျင် ရုံးသို့သွားနေပြီ ဖြစ်သည်..။ နှင်းနှင်းအေး၏ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုကိုကျော်ကတော့ ဈေးထဲမှာ ဆိုင်ခန်းဖွင့်ထားပြီး အထည်မျိုးစုံရောင်းသည်..။
ဒီနေ့ကလည်း ဈေးပိတ်ရက်မဟုတ်သဖြင့် ကိုကိုကျော် အိမ်မှာ မရှိနိုင်ပေ…။ ဒီတော့ အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူရှိနိုင်မည်နည်း..။ သင်းသင်းမှာ ဦးနှောက်ခြောက်မတတ် စဉ်းစားနေရပြီ..။ အိမ်တံခါးဝမှာ ဖိနပ်ချွတ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ အိမ်တံခါးက သံဇကာတပ်ထားသဖြင့် အတွင်းကို လှမ်းမြင်ရသည်..။
ဖိနပ်စင်မှာတော့ ဖိနပ်တွေ အစီအရီတင်ထားသော်လည်း ချွတ်ထားသောဖိနပ်မှာ မိန်းမစီးဖိနပ်မဟုတ်..။ ယောက်ျားစီး ဖိနပ်ကိုသာ တွေ့ရသည်..။ ဒီတော့မှ အိမ်အတွင်းမှာ ရှိနိုင်သူသည် ကိုကိုကျော်ကလွဲလို့ ဒီ့အပြင်လူမဟုတ်မှန်း စုံထောက်ဉာဏ်ဖြင့် စဉ်းစားလိုက်လို့ ရလာသည်..။
ကိုကိုကျော်တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ ဖြစ်သဖြင့် ရင်ထဲမှာတော့ နည်းနည်းခုန်သွားမိတာကို သင်းသင်းမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် သတိထားမိလိုက်ရသည်..။
“ ကိုကိုကျော်….ကိုကိုကျော်….”
“ ဒုန်း…ဒုန်းဒုန်း……”
“လာပြီ….လာပြီ….”
သင်းသင်းမှာ တံခါးကို ဆွဲလှည့်ရမ်းလိုက်ပြီး ကိုကိုကျော်ကို ခေါ်လိုက်သည်..။ မိမိဆုံဖြတ်ချက် မှန်သွားကြောင်းကို အိမ်ထဲမှ ပြန်ထူးသံက သက်သေပြနေသည်..။ အိမ်ထဲမှ ပြန်အော်ထူးသံမှာ ကိုကိုကျော်၏ အသံပင် ဖြစ်သည်..။ အသံနှင့် အတူ မရှေးမနှောင်းမှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှနေ၍ ပုဆိုး ပိုသီဘတ်သီနှင့် ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။
ကိုကိုကျော်၏ ပုံစံမှာ အိပ်မှုံစုံမွှားပုံစံမျိုးနှင့် ဖြစ်သည်..။ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော ပုဆိုးမှာ ကမန်းကတန်း ဝတ်လာရ၍ထင်သည်..။ အတိုအရှည်က မညီ..၊ ခါးပုံစကလည်း ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေသည်..။ ခါးအောက်ပိုင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာတစ်ခုက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ သင်းသင်းမှာ ထိုအရာဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားရာ ရင်ထဲ၌ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားရသည်..။
မသိမသာလေး ထပ်မံကြည့်မိပြန်သည်..။ မိမိ ရင်ထဲ၌ လှုပ်ခတ်သွားသော ငလျင်ငယ်လေးကို မိမိဘာသာပင် သင်းသင်း သိလိုက်ရသည်..။ တံခါးဝဆီသို့ ကိုကိုကျော် ရောက်လာပြီး အတွင်းမှ ချက်ကိုဖြုတ်ကာ တံခါးကို ဆွဲဟဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။
“ သင်းသင်းရာ…. ကိုကျော်က ပြန်မလာလောက်သေးဘူးတောင် ထင်နေတာ….”
“ သင်းသင်းလဲ ကြာကြာဆက်မနေချင်တော့တာနဲ့ ပြန်လာတာပါ ကိုကျော်ရာ… ကိုကျော်ရော ဒီနေ့ ဈေးမထွက်ဘူးလား….”
“ ဈေးထွက်သေးတယ်…၊ နည်းနည်းနေမကောင်းချင်တာနဲ့ ခေါင်းတွေကလဲ နဲနဲ ကိုက်နေတာမို့ ဆိုင်ပိတ်ပြီး ပြန်လာတာ သင်းသင်းရ……”
“ ဟင်… ဟုတ်လား…. အခုကော နေကောင်းသွားပြီလား… ဘယ်လိုနေသေးလဲ ကိုကျော်…”
“ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေတာလေ…. သင်းသင်းအော်ခေါ်လိုက်လို့ ကမန်းကတန်းထလာတာ…၊ အိပ်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး… ခေါင်းတော့ မကိုက်တော့ဘူး….”
“ ညက အိပ်ရေးပျက်သွားလို့နဲ့ တူတယ်… အိပ်ရေးပျက်အောင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဘာတွေလုပ်နေလို့လဲ….”
“ သင်းသင်းကလဲ…. ဒီလိုပါပဲ.. ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ .. အိပ်ရေးပျက်တာပါ…”
“ အင်းပါ….အင်းပါ….ထားပါတော့….”
မျက်လုံးလေးထောင့်ကပ်ပြီး ခပ်ဆတ်ဆတ်အသံလေးဖြင့် ပြောနေသော သင်းသင်းကိုကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။ လူကတော့ တံခါးရွက်ဘေးမှာပင် ရပ်နေသေးသည်..။ သင်းသင်းက တံခါးဖွင့်ပြီး ရပ်မြဲ ရပ်နေသော ကိုကိုကျော် ရှေ့မှ ဖြတ်လျက် ခရီးဆောင်အိတ်ကိုတစ်ဖက် ၊ လက်ဆွဲအိတ်ကိုတစ်ဖက်ဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်..။
“ အိုး…” ဟူ၍ ယောင်ပြီး မအော်မိအောင် မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်..။ ရင်ထဲမှာတော့ ထိုအသံက ပဲ့တင်ထပ်သွားရသည်..။ အသည်းနှလုံးထဲမှာ တုန်လှုပ်ပြီး အထဲမှ ကလီစာတွေ ကပြောင်းကပြန် ဖြစ်ကုန်ပြီလား အောက်မေ့ရသည်..။
ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ တံခါးဝမှနေ၍ အိမ်ထဲအဝင်မှာ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသော မာတောင့်တောင့် အရာကြီးနှင့် သင်းသင်း၏ ဖင်ကြီးတို့ တိုးတိုက်မိသွား၍ ဖြစ်သည်..။
သင်းသင်းက အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်တွင် မလွတ်လောက်ဘူးထင်၍ ကိုကိုကျော်က နောက်သို့ တိမ်းရှောင်ပေးလိုက်သော်လည်း တိုးတိုက်မိအောင် တိုးတိုက်မိသွားရခြင်း ဖြစ်သည်..။
သင်းသင်းရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းနှင့် နှလုံးခုံသံတွေ မြန်လျက် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ တုန်ကာ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်လာရသည်..။ သင်းသင်းရဲ့ တင်ပါးကို ထိုးထောက်မိလိုက်သော ပူနွေးနွေး မာတောင်တောင် အတန်ကြီး၏ အရသာကို သင်းသင်း သိထားခဲ့ပြီးပြီ မဟုတ်ပါလား…။
ကိုကိုကျော်ကလည်း ထိုးထောက်မိလိုက်မှန်း သိလိုက်သော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာ မသိလေဟန်ပြုကာ ဖာသိဖာသာပင် နေလိုက်မိကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်း ဆက်တီခုံများဘေးတွင် အထုပ်အပိုးများချလျက် မတ်တတ်ရပ်လျက် အမောဖြေနေလိုက်သည်..။
ရင်ထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခုန်နေတာကို သက်သာလို သက်သာညား ရေတစ်ခွက် ခပ်သောက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဆက်တီခုံ နှစ်ယောက်ထိုင်ပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်က တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ချက်ထိုးလိုက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်..။ သင်းသင်း၏ ဘေးတွင် ကပ်လျက် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ သင်းသင်းက ကိုကိုကျော် လာထိုင်မှန်း သိသော်လည်း ထမသွားပဲ ကိုယ်လုံးချင်းမထိအောင်သာ ဘေးသို့ ကပ်ပေးလိုက်သည်..။ ခေါင်းကလေးငုံ့လျက် ကုလားထိုင် လက်ရမ်းကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်နေသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကိုယ်လုံးလေးနှင့် ထိမိအောင် ကပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆွဲယူကိုင်လိုက်သည်..။
“ အို………”
“သင်းသင်း ….ရယ်….”
“ ရှင်….ကိုကိုကျော်….”
“ ကိုကျော် ..မညာတမ်း ပြောမယ်နော်….”
“ ရှင်…ဘာလဲ…ကိုကျော်…”
သင်းသင်း ရင်တွေ အရမ်းခုန်လာသည်..။ ကိုကိုကျော် ဆွဲကိုင်ထားသော လက်ကိုလည်း ပြန်ရုန်းရန် သတိမရတော့ချေ…။ ကိုကိုကျော် ဘာတွေ ပြောတော့မည် ဆိုတာကိုလည်း သိနေသည်..။ ပြောလည်း ပြောစေချင်သည်..။ နားလည်းထောင်ချင်သည်..။ နားလည်း မထောင်ဝံ့အောင် ဖြစ်နေသည်..။
“ သင်းသင်းရယ်…..“
“ပြောလေ…ကိုကိုကျော်…ဘာလဲဟင်…“
“ သင်းသင်းရယ်… သင်းသင်းကို ကိုကျော်လေ ဟိုးအရင်တုန်းထဲက ချစ်ခဲ့တာဆိုတာ သင်းသင်းယုံရဲ့လား… ဟင်…“
သင်းသင်းနှုတ်ဖျားမှ အသံမထွက်သော်လည်း ရင်ထဲမှာတော့ အသံလှိုင်းများက ပြောနေမိသည်..။ တကယ်တမ်းဆိုရရင် သင်းသင်းကသာ ဟိုတုန်းထဲက ကိုကိုကျော်ကို စပြီး ချစ်ခဲ့မိတာပါ…။ နှုတ်ဖျားမှတော့ အသံထွက်ပေါ်လာခြင်း မရှိပါ..။ မိန်းကလေးဆိုတော့ သိက္ခာထိန်းရဦးမယ်လေ….၊ သင်း ဘာပြန်ပြောရမှာလည်း….။ ကိုကိုကျော်ကို ချစ်လည်း ချစ်ခဲ့သည်..။ အခုလို ဖွင့်ပြောလာတော့လည်း ကြာရှည်စွာ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတာကို သနားမိလေသည်..။
“ သင်းသင်းကိုလေ…. ကိုကိုကျော် သိပ်ချစ်တာပဲ…. ကွယ်….“
“ အို…..ကိုကိုကျော်ရယ်….“
ကိုကိုကျော်က မြုံစိစိလုပ်နေသော သင်းသင်းကို မချင့်မရဲ ဖြစ်လာသည်နှင့်တူသည်..။ သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ
“အို…ကိုကိုကျော်ရယ်”
ဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိပြီး ကိုကိုကျော့် အလိုကျ ရင်ခွင်ထဲသို့ အလိုက်သင့်လေး တိုးဝင်လိုက်သည်..။ သင်းသင်းအနေနဲ့ ဆက်ပြီးတော့လည်း ဟန်မဆောင်ချင်တော့ပေ..။ ကိုကိုကျော်ကတောင် ချစ်ကြောင်းပြောလာတော့မှ မိမိကလည်း မညာချင်တော့ပါ..။ ကိုကိုကျော်ကိုလည်း မိမိကိုယ်တိုင်က ချစ်နေမိတာပဲ ဖြစ်သည်..။
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ဆံပင်လေးတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းလိုက်သည်..။
သိုင်းဖက်ထားသော ကိုကိုကျော့် လက်တွေကလည်း သင်းသင်း နို့အုံကြီးတွေကို ဖိကိုင်ထားမိသလို ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်အခုန် မြန်လာသည်နှင့်အမျှ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်လာသည်..။
“ သင်းသင်းရယ်… ကိုကိုကျော်လေ…. နှင်းနှင်းရှေ့မှာ မနည်းကြီး ဟန်ဆောင်နေ နေရတယ်.. သိလား… နှင်းနှင်း မရိပ်မိအောင် မသိအောင်လည်း ကြိတ်မှိတ်နေရတာ…“
“ အင်းပါ….ကိုကိုကျော်ရဲ့…“
“ သင်းသင်းကို နှင်းနှင်းထက် အရင်ကတည်းက စပြီးချစ်ခဲ့တာပါ….၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းနဲ့ အရင်ဖြစ်သွားတော့ နှင်းနှင်းကိုပဲ လက်ထပ်လိုက်ရတယ်…ကွယ်…. “
“ သိပါတယ်…ကိုကိုကျော်ရယ်… သင်းသင်းကလည်း ကိုကိုကျော့်ကို ပြောပြချင်ပါတယ်…“
“ အင်း… ပြောပြလေ… ဘာလဲဟင်… သင်းသင်း…“
“ သင်းသင်းလဲလေ ကိုကိုကျော့်ကို စတွေ့ကတည်းက ချစ်မိသွားတာပါ…၊ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းက သင်းရဲ့ ကျေးဇူးရှင်လေ…၊ ဒီတော့ သူ့ကို ဦးစားပေးလိုက်တာပါ… ကိုကျော်ရယ်..၊ သင်းသင်းလေ အခုထိ ကိုကိုကျော့်ကို ချစ်နေတုန်းပါပဲ…“
“ တကယ်နော်….သင်းသင်း…“
“ တကယ်ပါ ကိုကျော်ရယ်.. ကိုကျော်က သင်းကိုချစ်နေပေမဲ့ မနည်းဟန်ဆောင်နေရတယ်ဆိုတာ သင်းသင်း သိပါတယ်..။ နှင်းနှင်းအလစ်မှာ သင်းသင်းကိုကြည့်တဲ့ ကိုကိုကျော့် အကြည့်တွေထဲမှာ သင်းသင်းကို ချစ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ထင်ဟပ်နေတာ သင်းသင်း သိတာပေါ့….”
“ အော်…. သင်းသင်းရယ်…. အချစ်ရယ်….“
“ နောက်ပြီးလေ… သင်းသင်း ဒီမြို့ကို အလုပ်ပြောင်းပြီး ဒီအိမ်မှာ လာနေတယ်ဆိုတာကလည်း ကိုကျော့်ကို မပိုင်ရပေမယ့် ကိုကျော့်အချစ်ကို မရပေမယ့် ကိုကျော်နဲ့ အမြဲတွေ့နေရအောင် ပြောင်းပြီး လာနေတာပါ…“
“ အော်… ဒီလောက်တောင် ချစ်ရသလား… သင်းသင်းရယ်….“
သင်းသင်းက ကိုကျော်ကို ချစ်နေကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက်သဖြင့် ကိုကိုကျော်က မချင့်မရဲဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထပ်မံ သိမ်းပွေ့လိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်..။ သင်းသင်း မျက်နှာလေးကို မော့ခိုင်းပြီး နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် နမ်းရှုံ့လိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ မျက်စိလေးမှိတ်လျက် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းကို ငြိမ်သက်စွာပင် ခံယူနေလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်က ပါးပြင်များကို နမ်းရှုံ့ပြီး သင်းသင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူများကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။ သင်းသင်း၏ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်လိုက်ပြီး လက်များဖြင့် ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်..။ သင်းသင်းကလည်း အားကျမခံ ကိုကိုကျော့် ကျောပြင်ကြီးကို ပြန်လည် သိုင်းဖက်ပြီး တက်ကြွစွာပင် ပြန်၍ နမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ချစ်ခြင်းများက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ရှည်ကြာသော အနမ်းများက တဖြည်းဖြည်းနှင့် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရတော့သည်..။ သင်းသင်းအနေဖြင့်လည်း ကိုကိုကျော်ကို တိတ်တခိုးချစ်ခဲ့ရပြီး ယခုမှပင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်ရသဖြင့် ထိန်းချုပ်ထားမှု တာရိုးကို ချိုးပစ်လိုက်တော့ရာ အနမ်းတွေက မဆုံးနိုင်တော့အောင်ပင်…။
သင်းသင်းနှင့် နှင်းနှင်းအေးတို့မှာ တစ်လမ်းထဲ အတူနေခဲ့ကြသော သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်ကြသည်..။ အိမ်ချင်းကတော့ အနည်းငယ်လှမ်းသည်..။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ ငယ်စဉ်ကလေးဘဝထဲကပင် အတူတူ ဆော့ကစားခဲ့ကြသည်..။ အတူတူ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် နေခဲ့ကြသည်..။ အတန်းကလည်း အတူတူ၊ ကျောင်းလည်း အတူတူဖြစ်သဖြင့် သူမတို့နှစ်ယောက်မှာ ညီအစ်မအရင်းအချာတွေလိုပင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ မိဘများမှာလည်း ရင်းနှီးခင်မင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်မှာ နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုပင်..။
သင်းသင်း ငါးတန်းနှစ်မှာ သင်းသင်းအဖေက ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်..။ သင်းသင်းအမေ ဒေါ်ပိန်သေးမှာ သူနာပြုဆရာမဖြစ်သဖြင့် အိမ်မှာ အနေရနည်းသည်..။ ဒီတော့ အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ဖြစ်နေသော သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်တွင်သာ အနေများခဲ့သည်..။
အမေဒေါ်ပိန်သေး အိမ်မှာ မရှိလျင် သင်းသင်းမှာ နှင်းနှင်းအေးတို့ အိမ်သည်သာ စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်လေသည်။ သင်းသင်း ဆယ်တန်းနှစ်ရောက်တော့ အမေက နောက်အိမ်ထောင် ပြုလိုက်သည်..။ အစပထမ ပိုင်းတွင် သင်းသင်းမှာ အိမ်တွင် ပုံမပျက် နေခဲသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပထွေးဦးအုန်းကျော်နှင့် မယားပါသမီးတို့ နေရထိုင်ရတာ မသင့်တော်သဖြင့် နှင်းနှင်းတို့ အိမ်သို့ ပြောင်းပြီး ဆယ်တန်းဖြေခဲ့သည်..။
ဆယ်တန်းကို သင်းသင်းရော နှင်းနှင်းပါ နှစ်ချင်းပေါက် အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်..။ တက္ကသိုလ်ကို အသီးသီး ဆက်တက်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်..။ သင်းသင်းက ပညာရေတက္ကသိုလ် တက်ဖြစ်ပြီး နှင်းနှင်းက စီးပွားရေတက္ကသိုလ် တက်ခဲ့သည်..။ ဘွဲ့ရပြီးချိန်မှာ သင်းသင်းက ကျောင်းဆရာမ ဝင်လုပ်ခဲ့ပြီး နှင်းနှင်းအေးက ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးမှာ ဝင်ခဲ့သည်..။
ကိုကိုကျော်နှင့် တက္ကသိုလ်မှာ တွေ့ဆုံသိကျွမ်းခဲ့ကြပြီး နှင်းနှင်းအေးနဲ့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြသည်..။ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းတို့ထက် တစ်နှစ်စောသည်..။ နှင်းနှင်းအေး အလုပ်ဝင်ပြီး တစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ကိုကိုကျော်နှင့် အိမ်ထောင်ပြုလိုက်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်မြို့စီ ဖြစ်နေသဖြင့် နှင်းနှင်းအေးက ကိုကိုကျော်ရှိရာမြို့သို အလုပ်ပြောင်းရွေ့ခွင့်တင်ကာ လိုက်သွားခဲ့သည်..။
သင်းသင်းကတော့ အိမ်မှာပဲ ကျန်နေခဲ့သည်..။ နောက်ခြောက်လလောက်ကြာမှ သင်းသင်းလည်း ခွင့်တင်ပြီး နှင်းနှင်းတို့ ရှိရာသို့ ပြောင်းခဲ့သည်..။ အခုဆို သင်းသင်းက နှင်းနှင်းအေးတို့အိမ်မှာ ရောက်နေတာ နှစ်လကျော်လောက်ပင် ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်..။ ဟိုတစ်နေ့ကတော့ သင်းသင်းတို့မြို့မှာ အမေက အလှူလုပ်လိုသဖြင့် သင်းသင်း မြို့သို့ ခဏပြန်သွားခဲ့ရာ ယနေ့မှ ပြန်ရောက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။
သူတို့သုံးယောက်မှာ တစ်အိမ်တည်း အတူနေကြသော်လည်း လူချင်းကတော့ ညနေထမင်းဝိုင်းကျမှသာ ပြန်ဆုံမိကြသည်ချည်း ဖြစ်သည်..။ မနက်ဆိုလျင် ကိုကိုကျော်က ဈေးထဲ ဆိုင်ဖွင့်ရန်အတွက် မနက် ၅ နာရီခွဲ အိမ်မှ စပြီး ထွက်သွားရာ ညနေ ၅ နာရီကျော် ဆိုင်သိမ်းမှ ပြန်ရောက်လာရသည်..။ နေ့လည်စာ ထမင်းကိုတော့ ဈေးမှာပင် စားသည်..။ နှင်းနှင်းအေးနှင့် သင်းသင်းတို့က ထမင်းဘူးကိုယ်စီထည့်လျက် ကျောင်းနှင့် အလုပ်ကို သွားကြသည်..။ ဒီတော့ ညနေပိုင်းမှပင် သင်းသင်း ၊ နှင်းနှင်းအေးနှင့် ကိုကိုကျော်တို့ ထမင်းလက်ဆုံ စားဖြစ်ကြသည်..။
မိသားစုလေးသဖွယ် နေထိုင်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ကိုယ်စီချစ်ခြင်းများကို ရင်ထဲမှာပဲ သိမ်းဝှက်ထားခဲ့ကြရသည်..။ ယနေ့မှာမှ သင်းသင်းနှင့် ကိုကိုကျော်တို့မှာ ချစ်ခြင်း၏ ရက်စွဲအသစ်ကို စတင်ဖန်တီးခဲ့ကြရပြီ ဖြစ်သည်..။ ဒါကလည်း အကြောင်းအရင်းခံက ရှိနေပြန်ပါသည်..။
သင်းသင်းတစ်ယောက် မြို့ကို ပြန်သွားသည့်နေ့ကစပြီး ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ ကာမသင်တန်းကို သင်တန်းသားတစ်ယောက်အဖြစ် တက်ခွင့်ရခဲ့လိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော်က ပေးသော ၊ လက်တွေ့လည်း ပြခဲ့သော ကာမအရသာ ၊ ကာမဆန္ဒတွေမှာ သင်းသင်းရင်ထဲတွင် ရမ္မက်မီးတောက်တွေအဖြစ် တောက်လောင်နေခဲ့လေပြီ…။
ဦးအုန်းကျော်က ကာမသင်တန်းမှာ ပြသခဲ့သော ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် မိမိ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အလိုးအဆောင့် အညှောင့် ခံစားရချက်များက သင်းသင်းအတွက် အမြဲသတိရစရာတွေ ဖြစ်နေခဲ့ရတော့သည်..။ ဒီလိုနဲ့ ကာမသင်တန်းကို ပူပူနွေးနွေး တက်ခဲ့ရသော အခြေအနေကြောင့် အခု နှင်းနှင်းတို့ အိမ်ပြန်အရောက် ကိုကိုကျော်နှင့် တွေ့ရတော့ ချစ်ဦးသူ ကိုကိုကျော်ကို အချစ်တွေ ပုံပေးလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။
ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး အပြန်အလှန် မွတ်သိပ်စွာဖြင့် နမ်းနေကြတာ ကြာလာတော့လည်း အသက်ရှူမဝတော့ပဲ မောလာကြသည်..။ သင်းသင်းမှာ ပထွေးဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် အလိုးခံခဲ့ရပြီး ကာမသင်တန်းကိုလည်း ရက်တိုတက်ခဲ့ရသဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရသော ကာမရမ္မက် မီးတောက်များမှာ အခုတော့ ပြန်လည် တောက်လောင်လာခဲ့ရပြန်ပြီ…။
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး သင်းသင်း၏ ကျောပြင်ကို လက်များဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်..။
“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော်လေ … သင်းသင်းကို သိပ်ချစ်တာပဲ… ကွယ်….”
“ သင်းသင်းလဲ ကိုကျော့်ကို ချစ်ပါတယ်.. ကွယ်…”
“ ဒါဆိုရင်…..”
“ ဘာလဲဟင်….ကိုကျော်…”
“ ဟိုလေ…. သင်းသင်းကိုလေ… အရမ်းချစ်ချင်တယ်… ကွယ်…. ကိုကျော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး… ကွယ်…”
“ သင်းသင်းလဲ သိပါတယ်…. ကိုကျော်ရယ်… ကို့သဘောဆန္ဒ အတိုင်းပါပဲ… သင်း မငြင်းပါဘူး…”
“ တကယ်နော်….သင်း…သင်း…”
“ တကယ်ပေါ့….ကိုရယ်….”
သင်းသင်းမှာ ကာမဆန္ဒမီးများ တောက်လောင်လာလျက် ရှိရာတွင် ကိုကိုကျော်၏ အနမ်းနှင့် အပွတ်အသပ်တို့က လေပင့်တိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်လာသဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်သည်..။
ကိုကိုကျော်မှာလည်း မိမိကို လိုးချင်နေပြီမှန်း သိသည်..။ မိမိကိုယ်တိုင်းလည်း ကိုကိုကျော့် အလိုးကို ခံချင်နေသည်..။ ဒီတော့ မိမိကို လိုးဖို့ကို သင်းသင်း ခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်..။
“ ကဲ… ဒါဆိုရင်… အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်နော် သင်းသင်း…..”
“ အင်း…….သွားလေ….”
ကိုကိုကျော်မှာ သင်းသင်း၏ ခွင့်ပြုချက်ရပြီ ဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ သင်းသင်းကိုဖက်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားတော့သည်..။ အမှန်ကတော့ ကိုကိုကျော်က သင်းသင်းကို မိမိတို့လင်မယားတို့၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်ချင်သည်..။ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့သာ ခေါ်သွားတော့သည်…။
ကိုကိုကျော်က ယှဉ်ထိုင်လျက်ရှိသော သင်းသင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားသည်..။ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းကို အုပ်မိုးလျက် နှုတ်ခမ်းများကို အားပါးတရပင် စုပ်နမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးမှ ဘေးစောင်း ယှဉ်အိပ်လျက် သင်းသင်း၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။
သင်းသင်းဖက်ကို ဘေးစောင်း ကပ်လျက်ရှိသဖြင့် သင်းသင်း၏ ပေါင်တံဘေးသို့ ကိုကိုကျော်၏ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထနေသော လီးကြီးက ထိုးထိမိနေသည်..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်သားနုနုလေးကို လီးတန်မာမာကြီးက ပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ထိတွေ့၍ နေသည်..။ သင်းသင်းက တမင်ပင် ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ ခပ်တင်းတင်း လေး အုပ်ကာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ဦးအုန်းကျော်၏ လီးတန်ကြီးထက် ကြီးမည်ဖြစ်ကြောင်း ကိုင်တွယ်လိုက်၍ သိလိုက်ရသော သင်းသင်းမှာ ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်း ခုန်လျက် ပျော်ရွှင်သွားရသည်..။
လီးတန်ကြီးကြီးနှင့် ဆောင့်လိုးခြင်း ခံရလျင် ကောင်းမွန်သော ကာမအရသာတို့ကို ခံစားရမှန်း နားလည်ခဲ့မိပြီး မဟုတ်ပါလား…။
“ သင်းသင်းရယ်…. ကိုကျော် ချစ်တော့မယ်နော်….”
“ အင်း.. အင်း.. ပါ… ကိုရယ်…. ကို့ဟာကြီးကလည်း ကြောက်စရာကြီးပါလား.. ကွယ်…”
“ ချစ်စရာကြီးပါ…သင်းရဲ့..”
“ ဟုတ်ပါ့မလား…ကိုရယ်…”
“ဟုတ်ပါတယ်… သင်းရယ်.. ချစ်စရာကြီးဖြစ်မှန်း ၊ ချစ်စရာကြီးကကောင်းမှန်း သိအောင် ကိုကျော် လိုးပြပေးမယ်…. နော်..”
“ အိုး…. ကိုကျော်ကလည်း နားရှက်စရာတွေ… ကွယ်…”
“အော်… သင်းသင်းရယ်…. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်….. ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးကြတာဟာ ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး သဘာဝတရားမို့ သိပ်ကောင်းတာပါကွယ်….”
“ အင်းပါ…ပြောပါ..ပြောပါ…”
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ နို့အုံများကို ချေမွကလိပေးနေသည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ကလေး ကော့လျက် အကိုင်အတွယ်မှာ နစ်မျောလို့နေသည်..။ ပြီးလျင် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် အုပ်ပြီး ထမီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာတော့ ယားယံသော ဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်ခံစားရပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာတော့သည်..။
“ သင်းရေ…. ကိုကျော် လိုးချင်လာပြီကွယ်… လိုးတော့မယ်”
“ အင်း…လိုး…လိုးပါတော့….ကို….”
သင်းသင်းမှာ အရှက်တရားကို နောက်ထား၍ ကာမဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်နေသည့်အတိုင်း ကိုကျော်က လိုးမည်ဟူ၍ ပြောသည်ကို လိုးပါတော့ဟု ပြန်ပြောလိုက်မိသည်..။ ဒီလိုးမည်ဆိုသည့် စကားကလည်း သင်းသင်းအဖို့ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားထကြွလာအောင် အထောက်အကူ ပြုလေသည်..။
ကိုကိုကျော်က ထထိုင်လိုက်ပြီး သင်းသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်..။ အပျော့စား ဘရာစီယာအောက်မှ မောက်ကြွတက်နေသော သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးများက ဝင်းနုဖောင်းကြွလျက် ရှိနေသည်..။
“ အကုန်လုံးကြီးတော့… မချွတ်နဲ့… ကွယ်…. ကိုကျော်……..”
“အော်…. သင်းသင်းရယ်. …. မရှက်ပါနဲ့တော့ ကွယ်…. အကုန်ချွတ်ပြီး လိုးမှ ပိုကောင်းမှာ… ကွယ့်..”
“ ဒါဆို….ကိုကျော်…အရင်ချွတ်…..“
“ဒါမှ…. ကိုယ့်ချစ်ချစ်ကွ…. ဒါကြောင့် သင်းကို သိပ်ချစ်ရတာ…..“
ကိုကိုကျော်က ဘရာစီယာ အပျော့စားလေးအောက်မှ ရုန်းကြွ လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေသည်..။ ပြီးနောက် ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လျက် ချွတ်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကိုလည်း အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လေသည်..။
ပုဆိုးချွတ်လိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်သန်မာလှပြီး ခေါင်းကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်နေသည်..။ သင်းသင်းမှာ လီးတန်ကြီးကို မျက်စိလေးစွေလျက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရချင်း ခဏမှာပင် သင်းသင်းမှာ ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ကြွတက်လာတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် သင်းသင်းအဖို့ အားရစရာကြီးပင် ဖြစ်လေသည်..။
သင်းသင်းက သူမ၏ ဘရာစီယာ ချိတ်လေးကို လက်ပြန်လျှို ဖြုတ်လိုက်ပြီး လက်မှလျှိုလျက် ဖြုတ်ခွာချလိုက်သည်..။ ထွက်ပေါ်လာသော သင်းသင်း၏ နို့အုံ ဝင်းဝင်းစက်စက် အိအိထွားထွားကြီးများကို ကြည့်လျက် ကိုကိုကျော် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်သည်..။
“ လှလိုက်တာ… သင်းသင်းရာ…. သင်းရဲ့ နို့အုံကြီးတွေက ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ….”
“ အို………ကိုကျော်ကလည်း…”
သင်းသင်း၏ ဝင်းအိနေသော နို့အုံကြီးများကို မက်မောစွာ ကြည့်လိုက်ပြီး လက်များနှင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ မချင့်မရဲ ပြောလိုက်သည်..။ သင်းသင်း က ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ကိုကိုကျော်အား လက်နှင့် လှမ်းရိုက်လိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ထမီအထက်ဆင့်စကို ဆွဲဖြေ၍ လုံးကာ ခြေထောက်များဆီမှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ တင်ပါးကြီးနှင့် ညိနေသဖြင့် သင်းသင်းက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်ရသည်..။ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသော သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော် သဘောကျ လိုးလာလျင် ခံနိုင်ရန်အတွက် ကုတင်အောက် ချထားသော ခြေထောက်များကို ကုတင်ပေါ်တင်လျက် ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းတင်လိုက်ရင်း ကုတင် အလျားလိုက် ပက်လက်ကလေး အိပ်ပေးလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးမှ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ သင်းသင်း၏ ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်..။ သင်းသင်းကလည်း ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးများကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်ရာ ကိုကိုကျော်မှာ စိတ်တိုင်းကျပင် ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်နိုင်သည်..။ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ အမွှေးမဲမဲလေးများ အောက်မှာ ဟတတလေး ဖြစ်သွားသည်..။
စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာ ဟသွားပြီး အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများက ခုံးမောက် ဖောင်းကြွလျက် ရှိသည်..။ အကွဲကြောင်း ထိပ်တွင် ရှိသော စောက်စေ့လေးမှာလည်း ငေါက်တောက်ကလေး မာတင်းထောင်ကြွနေသည်..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကြားတွင် စောက်ရည်ကြည်များက စိုစွတ်လျက် ရွှမ်းလက် တောက်ပြောင်နေတော့သည်..။
ကိုကိုကျော်က သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကြည့်မဝနိုင်သည့်အလား အသေအချာ ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြားတွင် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ ချက်ချင်း လိုးမသွင်းသေးပဲ စောက်စေ့နီရဲရဲလေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိ၍ဖိ၍ ပွတ်ပေးလိုက်သေးသည်..။
“အင်း… ဟင်း… ဟင်း….. ကိုကျော်… ယားတယ်… အို့… အို ဟင်း……. ဟင်း..”
“ သင်းရေ… ကိုကျော်…. လိုးတော့မယ်နော်……”
“အင်း… လိုးပါတော့ ကိုကျော်ရယ်… လိုးပါ… အင့် ဟင်းဟင်း“
သင်းသင်းမှာ စောက်စေ့လေးကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် ဖိဖိပွတ်ပေးတာကို မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ညီးတွားလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်ကမူ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို မသွင်းသေးပဲ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြားတလျောက် လျှောတိုက်လျက်တစ်မျိုး ၊ ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကြားတွင် ပေါ်နေသော စအိုဝလေးကို လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးဆွလျက် တစ်ဖုံ ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတစ်လျှောက် အထက်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ်ဆွဲလျက် တစ်နည်းဖြင့် လုပ်ပေးနေရာ သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ အလွန်မတန်ပင် ယားယံလာပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှ စောက်ရည်ကြည်များ တသွင်သွင် ယိုစိမ့် စီးကျလာတော့သည်..။
လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်စေချင်လှပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို လိုးပါတော့ဟုပင် ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောရသည်..။ ကိုကိုကျော် လိုးလျင် လွယ်ကူစေရန် အတွက် လီးတန်ကြီး ဝင်လမ်းဖြောင့်စေရန် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်လျက် ဖြဲပေးထားလိုက်သည်..။
“ ဗြစ်….စွပ်……….“
“ အ…အမေ့…”
“ နာသွားလို့လား… ဟင်.. သင်းသင်း….“
“ အင်း….. နာတယ်… နာ…. နာတယ်…. ရတော့ရတယ်… ကိုကျော်… လိုးသာလိုးပါ….”
သင်းသင်း၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲပေးထားသောကြောင့် ပြဲဟသွားသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို ဖင်အားလှုပ်၍ ဖိဆောင့် ထိုးချလိုက်ရား လီးဒစ်ကြီးက နစ်ဝင်သွားပြီး သင်းသင်း စောက်ပတ်အဝတွင် တစ်လစ်ကြီး ဖြစ်သွားရသည်..။ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကြီးမားလွန်းသဖြင့် သင်းသင်းမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ စစ်ခနဲ နာကျင်သွားရပြီး လန့်ကာ အော်မိလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်၏ ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်လေးများဖြင့် တွန်းထားလိုက်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် လိုးထားသဖြင့်သာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးအဝင်ကို သည်မျှ ခံနိုင်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဦးအုန်းကျော် အလိုးသာ မခံခဲ့ရပါက ကိုကိုကျော့် လီးတန်ကြီးကြောင့် စောက်ပတ်လေးမှာ ကွဲသွားရမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်..။
ဒါပေမယ့်လည်း နာကျင်ပြီးလျင် ကောင်းသောအရသာများက ကပ်လျက်ပါလာပြီး ခံကောင်းမည်မှန်း သိသဖြင့် ကိုကိုကျော်ကို ဆက်ပြီး လိုးသွင်းရန် လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အချက်ပြပြီး ခွင့်ပြုလိုက်သည်..။
ကိုကိုကျော်က လီးတန်ဒစ်ကြီး တစ်လစ်တန်းလန်းနှင့် သင်းသင်း၏ နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးအားလက်နှင့် ကိုင်တွယ်ဆုပ်ညှစ်လျက် တစ်လုံးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲကာ တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးလိုက်သည်..။ တစ်ဖက်ကို စို့ပေးပြီးး တစ်ဖက်ကို ပြန်ပြောင်း၍ စို့ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့လျက် ကိုကိုကျော်၏ ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းများ စို့နေခြင်းကို အဆင်ပြေအောင် နေပေးလိုက်သည်..။
နို့စေနေရင်းဖြင့် ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်..။
“ ဗြစ်….စွတ်…စွတ်…..ဗြစ်……..”
“ အား…. အား…… ကိုကျော်ရယ်…. အား….. ကျွတ် ကျွတ်…….”
ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဒဏ်ကို သင်းသင်းမှာ မနည်းအောင့်ခံလိုက်ရသည်..။ ကိုကိုကျော်က နို့အုံလေးများကို စို့ပေးရာမှ ပြောင်းလျက် သင်းသင်း၏ နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်..။
ဖင်ကြီးကို အသာဆွဲမြှောက်လျက် သင်းသင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးဒစ်ကြီး ပေါ်လာအောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး၊ တဖန် ဖင်အားဖြင့်ပင် လီးကို ဖိသွင်းလိုးလိုက်သည်..။ သင်းသင်းမှာ ရင်နှင့် မဆန့်သော နာကျင်မှုကို အံကြိတ်၍ ခံလိုက်ရသည်..။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းကို ဆွဲဆုပ်လျက် နာကျင်မှုကို အံတုနေလိုက်ရသည်..။ နာကျင်မှုနောက်တွင် ကာမဆန္ဒတွေက ဒီရေလို တလိမ့်လိမ့် တက်လာသဖြင့်လည်း နာကျင်မှုကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး အောင့်ခံရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်..။
ကိုကိုကျော်ကလည်း လီးတန်ကြီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်ပြီး ပြန်လိုးဆောင့်လိုက်ပြန်သည်..။ ဆယ့်လေးငါးချက်လောက် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးဆောင့်ပြီးချိန်တွင်မှာတော့ ကိုကိုကျော်မှာ အားမရတော့ချေ..။ သင်းသင်း၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက် ၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပေးနေသည်..။
“ ဖွတ်……. စွပ်…. စွပ်… ဖွတ်….. စွတ်….. ပြွတ်…“
“ အမေ့…. အား.. အင့်.. အင်း… အိုး…. အမေ့….. အား…. အင်း….”
“ ဖွတ်….. စွပ်… ပြွတ်…. ဖွတ်… စွပ်…..”
သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များ မတရား ထွက်လာသဖြင့် ရွှဲအိုင်နေလျက် ရှိရာ လီးကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း တစွပ်စွပ်အသံများ မြည်လာလေသည်..။
သင်းသင်းမှာ ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လိုးဆောင့်နေမှုကို အံကြိတ်ခံစားနေရသည်..။ ကိုကိုကျော်မှာလည်း အံကြိတ်ခံနေသော သင်းသင်း၏ သဘောကို သိလာရသဖြင့် ရမ္မက်ရှိန်များ တက်လာပြီး မညှာတော့ပဲ အတင်းပင် ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေပါတော့သည်..။ ကိုကိုကျော့်လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကြပ်တည်းစွာ လိုးဆောင့်ဝင်လိုက်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များက ပြန်အန်ထွက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စိုစွတ်စေသည်..။
စောက်ရည်များက လီးတန်ကြီးပင် မကပဲ ဂွေးဥကြီးများကိုပင် စိုရွှဲနေလေရာ ကိုကိုကျော်က လိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း သင်းသင်း၏ ဖင်စအိုဝကို ဂွေးဥကြီးများက တဖတ်ဖတ် အသံမြည်အောင် ရိုက်ခတ်နေသည်..။ သင်းသင်း၏ ဖင်ကြားနှင့် ပေါင်ခြံတွေပါ စောက်ရည်များက စိုရွှဲနစ်လာသည်..။ လီးတန်ကြီး အဝင်အထွက်မှာ စောက်ရေများ အိုင်ထွန်းနေမှုကြောင့် ချောချောချူချူ ဖြစ်လာပြီး သင်းသင်းမှာ နာကျင်မှုများ သက်သာကာ ကောင်းသည့်ဘက်သို့ ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည်..။
ပို၍ကောင်းသထက် ကောင်းလာအောင် သင်းသင်းသည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကားလျက် လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့တင်ပေးနေသည်..။ ကိုကိုကျော်ကလည်း သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျက် တအားဆောင့်လိုးပေးနေသည်..။
သင်းသင်းမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကာ ခြေထောက်ဖျားများကို မြှောက်တင်လိုက်ပြီး ကိုကိုကျော့် ခါးဆီ ခြေထောက်များကို ချိတ်လိုက်သည်..။ ခါးကို ခြေထောက်ချိတ်ရာတွင် တင်းကြပ်စွာ ကပ်ထားလျက်ရှိရာ ခြေထောက်ဖျားများမှာ ကိုကိုကျော့် တင်ပါးများကို ထိမိနေလေသည်…။
“ ပြွတ်…. စွပ်….. စွပ်……. ဖတ်………. ပြွတ်……… ဖွတ်…… စွပ်…”
“ ကောင်းတယ်မို့လား…….ဟင်………”
“ အင်း….. ကောင်းတယ် ကိုကျော်… ကောင်းတယ်…. အား…. အီး…….”
“ ကိုကျော် ဆောင့်တော့မယ်နော်….”
“ အင်း…. ဆောင့်..ပါ.. ဆောင့်… ကိုကျော်…… ဆောင့်ပါ….”
“ ပြွတ်……..စွပ်….ဖတ်……….”
ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို အရှိန်နှင့် ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးမှာ အတွင်းသို့ ခွက်ဝင်သွားသည်..။ ကိုကိုကျော်က လီးတန်ကြီးကို အပြင်သို့ ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများက အပြင်သို့ ခုံးထွက်လာသည်..။ ဤသို့ဖြင့် သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ခုံးလိုက်ခွက်လိုက် ဖြစ်နေရုံမက သင်းသင်း၏ စအိုဝလေးမှာ ရှုံ့၍ ရှုံ့၍ သွားလေသည်..။
တစ်ခါတစ်ခါ လိုးဆောင့်သည့်အရှိန်က စောက်စိလေးကိုပါ ပွတ်တိုက်၍သွားသဖြင့် သင်းသင်းမှာ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းသွားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော ကိုကိုကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပြန်မထွက်ခင်မှာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် ပြန်ပြီး ညှစ်၍ ညှစ်၍ ဆွဲဆွဲပေးထားလိုက်သည်..။
သင်းသင်း၏ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျဉ်းနေသဖြင့် ကိုကိုကျော်မှာ လိုးရ အလွန်ပင်ကောင်းနေလေသည်..။ သို့နှင့် သင်းသင်း၏ နို့အုံကြီးကို တအားဆွဲလျက် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့သည်..။
နွေးခနဲ ပန်းဝင်လာသော သုတ်ရည်များကြောင့် သင်းသင်း၏ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရသာရှိသွားပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် ဆွဲညှစ်ပေးရင်း သူမ၏ အဖုတ်မှ သုတ်ရည်များဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ဖြန်းပက်လိုက်ပါတော့သည်..။
ဤသို့ဖြင့် ကိုကိုကျော်နှင့် သင်းသင်းတို့၏ ချစ်ခြင်းများအတွက် ရက်စွဲအသစ်ကို ဖန်တီးထုတ်ဖော်လိုက်ကြလေတော့သည်..။
ပြီးပါပြီ။